Δεν είναι μόνο το αριστερό δεκανίκι της τριμερούς μνημονιακής συγκυβέρνησης η ΔΗΜΑΡ (των ορφανών του Τσαουσέσκου…). Είναι και το όργανο μέσω του οποίου εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη συνέχιση της νεοταξίτικης πολιτικής. Κι αν έχετε αμφιβολίες, διαβάστε το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στα «Νέα», κάποιου Κωστή Παπαϊωάννου, μέλους του ΔΣ της «Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» (Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, προφανώς), υπό τον τίτλο: «Κόκκινες γραμμές και δικαιώματα - Η ΔΗΜΑΡ και η επιθετική διεκδίκηση των προτάσεών της στη συγκυβέρνηση», όπου δίνεται «γραμμή» στο κόμμα του Κουβέλη να «σύρει τους άλλους δύο εταίρους» προς την κατεύθυνση της περαιτέρω διάλυσης των Σωμάτων Ασφαλείας και της συνέχισης της ανοχής στην λαθρομετανάστευση και της ελληνοποίησης των αλλοδαπών. Ειδική μνεία γίνεται στην μη κατάργηση του νόμου (εκτρώματος) Ραγκούση. Ιδού η «γραμμή»:
Η κυβέρνηση συνεργασίας δεν θα κριθεί μόνο στην οικονομία και την κοινωνική προστασία αλλά και στα πεδία της εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και της λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Εκεί μάλιστα θα κριθεί, ακόμα πιο αυστηρά, και η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση. Και πολλοί πια συνομολογούν (ανεξαρτήτως της αρχικής θέσης του καθενός απέναντι στη συμμετοχή της) πως την επιλογή της θα μπορούσε να δικαιώσει η συνεχής επιθετική διεκδίκηση και όχι η αμυντική αυτοπροστασία.
Για την αποτίμηση αυτής της συμμετοχής άλλα θέματα θα αποβούν επίσης καθοριστικά. Ένα είναι η λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας…
Η ανομία τεκμηριώνεται επίσης εύκολα: αδικαιολόγητη αστυνομική βία στις διαδηλώσεις, στις συλλήψεις και την κράτηση, συγκάλυψη και ατιμωρησία για πράξεις αυθαιρεσίας, κραυγαλέα αδράνεια μπροστά στα εγκλήματα ρατσιστικής βίας, καταγγελλόμενες διασυνδέσεις μεταξύ μελών της ΕΛΑΣ και νεοναζιστικών μορφωμάτων, τάσεις αυτονόμησης και λογική βεντέτας που διαπνέουν μέλη των μηχανοκίνητων τμημάτων της. Οποιαδήποτε κυβέρνηση, πόσω μάλλον τούτη με τη συμμετοχή της Αριστεράς, οφείλει να σπάσει το απόστημα. Έχουν κατατεθεί από πολλούς θεσμικούς φορείς, εθνικούς και διεθνείς, συστάσεις για τα ζητήματα επιχειρησιακής λειτουργίας, εκπαίδευσης, λογοδοσίας και διαφάνειας των Σωμάτων Ασφαλείας. Τώρα είναι η ευκαιρία να προωθηθούν επισήμως οι προτάσεις αυτές από τη ΔΗΜΑΡ και να τεθούν οι λοιποί κυβερνητικοί εταίροι προ των ευθυνών τους.
Το δεύτερο θέμα είναι το μεταναστευτικό. Θεμιτή και αναγκαία η προσπάθεια να μειωθούν ο αριθμός των χωρίς χαρτιά αλλοδαπών με εκούσιους ή ακούσιους επαναπατρισμούς, διακρατικές συμφωνίες επανεισδοχής και επιδίωξη αλλαγής του κάκιστου ευρωπαϊκού πλαισίου μετανάστευσης. Αθέμιτη όμως η ταύτιση του όλου μεταναστευτικού ζητήματος με το μερικότερο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Φοβόμαστε πως προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η πρόβλεψη στο κείμενο συμφωνίας των τριών κομμάτων (ενταγμένη μάλιστα στο κεφάλαιο «Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια»): «Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (ευρωπαϊκός Νότος)». Η διατύπωση αυτή δεν καταφέρνει να κρύψει την επαπειλούμενη αναίρεση ή αποδυνάμωση του νόμου για την ιθαγένεια και τη συνακόλουθη αναστροφή της ενσωμάτωσης των νόμιμων μεταναστών, ιδίως της δεύτερης μεταναστευτικής γενιάς. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί παρά να αποτελεί κόκκινη γραμμή για τη ΔΗΜΑΡ μέχρι τέλους.
Πολλοί θα αναρωτηθούν: μπορούν στ' αλήθεια να υπάρξουν βαθιές τομές στην ΕΛ.ΑΣ. με τους σημερινούς συσχετισμούς στο υπουργείο; Μπορεί να περιοριστεί η ρητορική του φόβου για το μεταναστευτικό επί πρωθυπουργίας Σαμαρά και με τέτοια πίεση από τα δεξιά του; Μπορεί, επιπλέον, να προσδοκά κανείς οτιδήποτε από το πολιτικά ασπόνδυλο και κοινωνικά αχνό ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου; Βάσιμες οι επιφυλάξεις. Όμως μέτρο αξιολόγησης μιας αριστερής συνιστώσας στην κυβέρνηση θα αποτελέσει η συντεταγμένη και τεκμηριωμένη κατάθεση προτάσεων για αυτά τα θέματα και ο διαρκής έλεγχος των κυβερνητικών πεπραγμένων. Και πάλι ακούω την ένσταση: μπορούν οι 17 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ να πιέσουν αποτελεσματικά για τόσο δύσκολα θέματα; Οφείλει φυσικά κάποιος να είναι ρεαλιστής. Ωστόσο η προστιθέμενη αξία που εισφέρει η ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα είναι πολύ μεγαλύτερη από το μέγεθος της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας.
Η συμμετοχή της είναι απολύτως αναγκαία στους άλλους δύο εταίρους και πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός μέχρι κεραίας. Η πίεση που θα ασκήσει στα καίρια ζητήματα του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου οφείλει να είναι ευθέως ανάλογη της βαρύτητας αυτής της συμμετοχής, αποφασιστική και ανυποχώρητη. Καλείται, επιπλέον, να οικοδομήσει κατά περίπτωση κοινοβουλευτικές και κοινωνικές συμμαχίες και να σύρει τους άλλους δύο εταίρους εκεί ακριβώς όπου μόνοι τους επί χρόνια απέφυγαν να δράσουν ή απέτυχαν παταγωδώς. Και πάντως, στα ζητήματα θεμελιωδών δικαιωμάτων, καλείται πάνω απ' όλα διαρκώς να επιβεβαιώνει έμπρακτα τις βασικές αρχές του αξιακού της κώδικα».
(ΥΓ): Πολλοί Έλληνες πατριώτες παρασύρθηκαν την τελευταία στιγμή από τον Α. Σαμαρά και τα παπαγαλάκια του, και πείστηκαν να μην ψηφίσουν Χρυσή Αυγή αλλά ΝΔ, για να σταματήσει η επέλαση της αντεθνικής αριστεράς και να υπάρξει… εθνική στροφή. Και ιδού τώρα τα αποτελέσματα!
xryshaygh.com
Η κυβέρνηση συνεργασίας δεν θα κριθεί μόνο στην οικονομία και την κοινωνική προστασία αλλά και στα πεδία της εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και της λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Εκεί μάλιστα θα κριθεί, ακόμα πιο αυστηρά, και η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση. Και πολλοί πια συνομολογούν (ανεξαρτήτως της αρχικής θέσης του καθενός απέναντι στη συμμετοχή της) πως την επιλογή της θα μπορούσε να δικαιώσει η συνεχής επιθετική διεκδίκηση και όχι η αμυντική αυτοπροστασία.
Για την αποτίμηση αυτής της συμμετοχής άλλα θέματα θα αποβούν επίσης καθοριστικά. Ένα είναι η λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας…
Η ανομία τεκμηριώνεται επίσης εύκολα: αδικαιολόγητη αστυνομική βία στις διαδηλώσεις, στις συλλήψεις και την κράτηση, συγκάλυψη και ατιμωρησία για πράξεις αυθαιρεσίας, κραυγαλέα αδράνεια μπροστά στα εγκλήματα ρατσιστικής βίας, καταγγελλόμενες διασυνδέσεις μεταξύ μελών της ΕΛΑΣ και νεοναζιστικών μορφωμάτων, τάσεις αυτονόμησης και λογική βεντέτας που διαπνέουν μέλη των μηχανοκίνητων τμημάτων της. Οποιαδήποτε κυβέρνηση, πόσω μάλλον τούτη με τη συμμετοχή της Αριστεράς, οφείλει να σπάσει το απόστημα. Έχουν κατατεθεί από πολλούς θεσμικούς φορείς, εθνικούς και διεθνείς, συστάσεις για τα ζητήματα επιχειρησιακής λειτουργίας, εκπαίδευσης, λογοδοσίας και διαφάνειας των Σωμάτων Ασφαλείας. Τώρα είναι η ευκαιρία να προωθηθούν επισήμως οι προτάσεις αυτές από τη ΔΗΜΑΡ και να τεθούν οι λοιποί κυβερνητικοί εταίροι προ των ευθυνών τους.
Το δεύτερο θέμα είναι το μεταναστευτικό. Θεμιτή και αναγκαία η προσπάθεια να μειωθούν ο αριθμός των χωρίς χαρτιά αλλοδαπών με εκούσιους ή ακούσιους επαναπατρισμούς, διακρατικές συμφωνίες επανεισδοχής και επιδίωξη αλλαγής του κάκιστου ευρωπαϊκού πλαισίου μετανάστευσης. Αθέμιτη όμως η ταύτιση του όλου μεταναστευτικού ζητήματος με το μερικότερο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Φοβόμαστε πως προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η πρόβλεψη στο κείμενο συμφωνίας των τριών κομμάτων (ενταγμένη μάλιστα στο κεφάλαιο «Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια»): «Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (ευρωπαϊκός Νότος)». Η διατύπωση αυτή δεν καταφέρνει να κρύψει την επαπειλούμενη αναίρεση ή αποδυνάμωση του νόμου για την ιθαγένεια και τη συνακόλουθη αναστροφή της ενσωμάτωσης των νόμιμων μεταναστών, ιδίως της δεύτερης μεταναστευτικής γενιάς. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί παρά να αποτελεί κόκκινη γραμμή για τη ΔΗΜΑΡ μέχρι τέλους.
Πολλοί θα αναρωτηθούν: μπορούν στ' αλήθεια να υπάρξουν βαθιές τομές στην ΕΛ.ΑΣ. με τους σημερινούς συσχετισμούς στο υπουργείο; Μπορεί να περιοριστεί η ρητορική του φόβου για το μεταναστευτικό επί πρωθυπουργίας Σαμαρά και με τέτοια πίεση από τα δεξιά του; Μπορεί, επιπλέον, να προσδοκά κανείς οτιδήποτε από το πολιτικά ασπόνδυλο και κοινωνικά αχνό ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου; Βάσιμες οι επιφυλάξεις. Όμως μέτρο αξιολόγησης μιας αριστερής συνιστώσας στην κυβέρνηση θα αποτελέσει η συντεταγμένη και τεκμηριωμένη κατάθεση προτάσεων για αυτά τα θέματα και ο διαρκής έλεγχος των κυβερνητικών πεπραγμένων. Και πάλι ακούω την ένσταση: μπορούν οι 17 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ να πιέσουν αποτελεσματικά για τόσο δύσκολα θέματα; Οφείλει φυσικά κάποιος να είναι ρεαλιστής. Ωστόσο η προστιθέμενη αξία που εισφέρει η ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα είναι πολύ μεγαλύτερη από το μέγεθος της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας.Η συμμετοχή της είναι απολύτως αναγκαία στους άλλους δύο εταίρους και πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός μέχρι κεραίας. Η πίεση που θα ασκήσει στα καίρια ζητήματα του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου οφείλει να είναι ευθέως ανάλογη της βαρύτητας αυτής της συμμετοχής, αποφασιστική και ανυποχώρητη. Καλείται, επιπλέον, να οικοδομήσει κατά περίπτωση κοινοβουλευτικές και κοινωνικές συμμαχίες και να σύρει τους άλλους δύο εταίρους εκεί ακριβώς όπου μόνοι τους επί χρόνια απέφυγαν να δράσουν ή απέτυχαν παταγωδώς. Και πάντως, στα ζητήματα θεμελιωδών δικαιωμάτων, καλείται πάνω απ' όλα διαρκώς να επιβεβαιώνει έμπρακτα τις βασικές αρχές του αξιακού της κώδικα».
(ΥΓ): Πολλοί Έλληνες πατριώτες παρασύρθηκαν την τελευταία στιγμή από τον Α. Σαμαρά και τα παπαγαλάκια του, και πείστηκαν να μην ψηφίσουν Χρυσή Αυγή αλλά ΝΔ, για να σταματήσει η επέλαση της αντεθνικής αριστεράς και να υπάρξει… εθνική στροφή. Και ιδού τώρα τα αποτελέσματα!
xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου