Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Οι εκλογές, η τηλεόραση και οι εκλεκτοί της και τα «άκρα»


Το μυαλό του Έλληνα έχει φυλακίσει ένας ιστός από σκέψεις και λόγια που του έχουν μάθει πως πρέπει να επαναλαμβάνει για να είναι κοινωνικά αποδεκτός και πολιτικά ορθός. Δάσκαλοι στο μάθημα της αλυσιδωτής προπαγάνδας, τα σχολεία, οι δημοσιογράφοι, και εσχάτως οι τηλεοπτικοί διασκεδαστές. Τα τσιτάτα που αναπαράγουν και διαδίδουν εκφράζουν το σύγχρονο κενό μυαλού της πλειοψηφίας των δημοκρατικών πολιτών του τόπου μας. Η κοινωνική τάξη και η παιδεία, λίγο επηρεάζουν την ουσία των ιδεών. Το ποιηματάκι λιγότερο ή περισσότερο κουλτουριάρηδων είναι το ίδιο. Λέει σε συνέντευξή του σε μηναίο περιοδικό ο γνωστός τηλεοπτικός «χιουμορίστας»(;) κ. Αντώνης Κανάκης: «Εγώ ως άνθρωπος διαφωνώ κυρίως με τα άκρα. Άκρα ίσον φανατισμός και φανατισμός ίσον έλλειψη σκέψης. Οι άνθρωποι των άκρων δεν πρόκειται ποτέ να μπουν στη διαδικασία να ακούσουν , να προβληματιστούν, να σκεφτούν, ακόμη κι α ν είναι να διαφωνήσουν στο τέλος. Δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα».

Αυτή η έκθεση ιδεών, ξεσηκωμένη από σχολικό λυσάρι, είναι η ιδεολογική πεμπτουσία ενός ανθρώπου που επειδή παριστάνει ταυτόχρονα τον κλόουν και τον κριτή των πάντων, μπαίνει στα σπίτια χιλιάδων Ελλήνων και διαμορφώνει την άποψή τους.

Στην πραγματικότητα, πέρα από τους βερμπαλισμούς που αναπαράγουν το κλισέ «διάλογος εναντίον φανατισμού», δεν υπάρχει ουσία. Αυτός που δεν σκέφτεται και δεν προβληματίζεται είναι το κοπάδι των «μέσων» πολιτών που τραμπαλίζουν ανάμεσα στο πασόκ και στη νου-δυο επί δεκαετίες, που στήνονται εμπρός στο χαζοκούτι για να εκτονώσουν το θυμό τους με το αναμάσημα μιας χυδαίας τηλεοπτικής καθημερινότητας, που γελούν με τα ίδια τους τα χάλια, αλλά αρνούνται να βγουν απ’ τη βολή τους και να δράσουν. Είναι αυτοί που με το μπερδεμένο τους μυαλό θαρρούν πως εκείνοι που έφεραν την Πατρίδα μας δέσμια των ξένων συμφερόντων, είναι οι σωτήρες της- και τους υπερψήφισαν. Φανατικοί είναι οι γεμάτοι από εγωισμό «μέσοι» των ΜΜΕ, που συστηματικά λογοκρίνουν και αρνούνται το διάλογο σε όσους φοβούνται ότι θα τους τραβήξουν το φερετζέ της δήθεν δημοκρατικότητάς τους.

Οι καραγκιόζηδες του δημοσίου βίου, με τις αριστερές ιδεολογίες και τις δεξιές τσέπες, είναι οι φανατικά πιστοί ευνούχοι ενός συστήματος σκέψεως που αρνείται στον άνθρωπο το δικαίωμα να σκέφτεται και να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα. Είναι αυτοί που θέλουν να μας υπαγορεύουν από το τι μουσική ακούμε μέχρι σε ποιο θεό θα πιστεύουμε.
Στις φετινές τοπικές εκλογές, κάποιοι τόλμησαν να σκεφτούν ελεύθερα. Διάλεξαν να φύγουν από τη βολή του αριστεροδεξιού μαντριού και να σκεφτούν Ελληνικά. Φίλοι, κρατήστε αυτό το ακριβό αίσθημα ελευθερίας, γευθείτε το, και θα θελήσετε να είστε ολοένα πιο ελεύθεροι, ολοένα πιο δυνατοί.


X.A

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου