Άρχισαν ήδη τα... πανηγύρια των μουσουλμάνων
Ο β' γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, της Κυριακής που πέρασε είχε ιδιαίτερη σημασία. Οι συγκεκριμένες εκλογές έδειξαν όχι απλά μια τάση, αλλά το προς τα πού κινείται η κοινοβουλευτική δημοκρατία στην χώρα μας.
Πρόκειται πλέον όχι για Δημοκρατία, αλλά για μια διαστροφή της. Η νίκη τόσο του Καμίνη έναντι του Κακλαμάνη, αλλά και η νίκη του Μπουτάρη έναντι του Γκιουλέκα στην Θεσσαλονίκη, αναδεικνύουν όχι μια “ιδεολογική στροφή” στους μεγάλους δήμους της χώρας, αλλά την επικυριαρχία των ΜΜΕ και συγκεκριμένων κομματικών μηχανισμών έναντι της λαϊκής θέλησης, όπως αυτή έχει εκφραστεί ανά καιρούς για αρκετά ζητήματα.
Τόσο η νίκη Καμίνη, όσο και η νίκη Μπουτάρη δεν αποτελούν σε καμμία περίπτωση επιβεβαίωση της ιδεολογικής κυριαρχίας της κεντροαριστεράς. Οι ατζέντες και των δύο υποψηφίων ήταν ανύπαρκτες διότι εάν τις φανέρωναν θα ερχόντουσαν σε σύγκρουση με την λαϊκή βάση. Η όλη αντίδραση εναντίον τους, έγινε σε επίπεδο του τι έκαναν στο παρελθόν, προκαλώντας τον κόσμο και όχι για το τι σκοπεύουν να κάνουν. Πρόκειται για μια συνειδητή δική τους επιλογή, η οποία επιβλήθηκε από το ίδιο το σύστημα που τους εξέλεξε.
Πρόκειται για το σύστημα που χρησιμοποιείται σε όλες τις Δυτικές Δημοκρατίες, προκειμένου να μπορούν να κρατούν “υπό έλεγχο” τον κόσμο. Απαξίωση της πολιτικής πράξης ακόμη και της ίδιας της ψήφου. Με αυτόν τον τρόπο, τον έλεγχο στα χέρια τους έχουν ομάδες συμφερόντων, οι οποίες προσέρχονται μαζικά στις κάλπες, για να επιβάλλουν την θέλησή τους στον ελληνικό λαό.
Αυτές οι “ομάδες συμφερόντων” μπορεί να έχουν οποιαδήποτε υφή. Είτε ιδεολογική, είτε φυλετική, είτε οικονομική.
Στις εκλογές αυτές είδαμε ξεκάθαρα τις δύο πρώτες να δραστηριοποιούνται. Ο μικρός αριθμός οπαδών της ακροαριστεράς κινητοποιήθηκε, προκειμένου να στηρίξει και τις δύο υποψηφιότητες. Υπάρχουν πληροφορίες ότι η ΑΝΤΑΡΣΙΑ του Πέτρου Κωνσταντίνου, κινητοποιήθηκε στον β΄ γύρο για να στηρίξει τον κ. Καμίνη, προσφεροντάς του ακόμη και εκλογικούς αντιπροσώπους. Επίσης δραστηριοποιήθηκαν και οι διάφορες ομάδες αλλοδαπών που ζουν στην χώρα και οι οποίες ψήφισαν μαζικά τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ. Η τρίτη κατηγορία, αυτή των οικονομικών συμφερόντων, προφανώς κινήθηκε μέσω πολιτικών γραφείων, ιδιαίτερα αυτών του ... επερχόμενου νέου κόμματος.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που ένας τεράστιος μηχανισμός μπήκε σε λειτουργία, για να αλλάξουν χέρια οι μεγαλύτεροι δήμοι της χώρας, στην αντίπερα όχθη κυριαρχούσε το χάος και η προσπάθεια αλληλουπονόμευσης.
Η Νέα Δημοκρατία “υπέφερε” στον δεύτερο γύρο. Υπέφερε, γιατί δεν κατάφερε να συσπειρώσει γύρω της, παραταξιακές ψήφους, πολύ λίγες από τις οποίες θα είχαν φέρει τούμπα τα αποτελέσματα. Οι “κορυφαίες” της επιλογές, με εξαίρεση την υποψηφιότητα Μιχαλολιάκου στον Πειραιά που κατάφερε να συσπειρώσει, απέτυχαν. Και απέτυχαν διότι “υποσκάπτηκαν” από την ρητορική του πρώτου γύρου, που με βάση την “αντιμνημονιακή ρητορική” περιχαράκωσε την Ρηγίλλης. Κατάφερε μεν να “ρίξει” το ποσοστό του ΛΑΟΣ, αλλά δημιούργησε και μια αίσθηση απογοήτευσης στις μάζες που ψηφίζουν δεξιά.
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά έχω την αίσθηση ότι όσο υψηλότερα πήγαινε ο ΛΑΟΣ στον πρώτο γύρο, τόσο καλύτερα θα πήγαινε και η ΝΔ στον δεύτερο γύρο. Δεν πρυτάνευσε όμως αυτή η λογική. Αντιθέτως είχαμε μια μάχη για την “ηγεμονία” στην κεντροδεξιά. Η αλήθεια είναι ότι στους Δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης είχαμε τυπική υποστήριξη από τον ΛΑΟΣ των επιλογών της ΝΔ. Αλλά ήταν η ίδια η ΝΔ που έριξε τον ΛΑΟΣ στην εσωστρέφεια, μέσω επιλογών της, στερώντας από την ίδια μια μερίδα υποστήριξης.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολλές σελίδες στο ίδιο μοτίβο. Αλλά δεν έχει νόημα. Αυτή την στιγμή στην ευρύτερη δεξιά κυριαρχεί εσωστρέφεια. Το δε κόμμα που ετοιμάζει η ... Ντόρα θα λειτουργήσει ως αγωγός υποστήριξης της κεντροαριστεράς, αντλώντας από την δεξαμενή της κεντροδεξιάς, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Ήδη τα ευχαριστήρια Μπουτάρη προς το πρόσωπό της κ. Μπακογιάννη σημαίνουν πολλά.
Ε.Ω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου