Φανάρια στους δρόμους έχουμε από τη δεκαετία του ‘50, πολύ προτού έρθουν οι υπολογιστές και τα λογισμικά. Τώρα όμως, κάπως μαγικά, στην κοινωνία της πληροφορίας, δεν μπορούμε να τα συντηρήσουμε. Χρειάζεται ένας κολοσσός-με εξίσου κολοσσιαίο κόστος- για να το κάνει. Ο κολοσσός θέλει να μην τον ελέγχουμε, να μιζώνει, να χρεώνει και να κερδίζει τα συμβόλαια που θέλει, με τους όρους που θέλει. Αν δεν συμβεί, ο κολοσσός δεν συντηρεί και έτσι με μια βροχούλα γίνεται κυκλοφοριακό χάος και πιθανόν έχουμε και μερικούς νεκρούς. Κανείς δεν απαγγέλει κατηγορίες για μαζικές απόπειρες ανθρωποκτονίας ή ο,τιδήποτε.
Αν-λέμε αν- αυτός ο κολοσσός ήταν μπλεγμένος και στην αποτυχία της ελληνικής βιομηχανίας, με το Άρτεμις 30, σε διάφορα αμυντικά συμβόλαια και αν, ο ισχυρότερος αντιπρόσωπός του στην Ελλάδα ήταν παντρεμένος με Τουρκάλα οικογένειας «μαχαραγιάδων», που φυσικά -σε αντίθεση με τους εδώ λεφτάδες- αγαπά και προάγει τα κρατικά της συμφέροντα, δεν θα έπρεπε να ανησυχούμε; Ξέρουμε ότι με μιζαδόρικα λεφτά ο κολοσσός προώθησε και πλούτισε δεκάδες αντιπατριωτικές προσωπικότητες, πολιτικές και των μίντια, προτού βάλει τα υπόλοιπα στις υπερεθνικές τσέπες του. Δηλαδή, με δικά μας χρήματα ο κολοσσός μας υπονομεύει, ως να ήταν τουρκικών συμφερόντων. Και αυτό είναι επικίνδυνο, ακόμη κι αν η ένοχη σιωπή των αναρχοαποβρασμάτων για το σκάνδαλο δεν τεκμηριώνει ότι άρπαξαν και αυτά, οι καταλήψεις και οι οργανώσεις τους, που κοστίζουν πολλά, από το κλεψιμέικο. Κυρίως αν ο κολοσσός κάνει μπίζνες απορρήτου χαρακτήρα με το ελληνικό δημόσιο (τηλεπικοινωνιακό υλικό) αλλά είναι ισχυρά δεμένος και με την Τουρκία, ίσως δε και με το Ισραήλ.
Κοινώς, μήπως το χάος στα φανάρια που ταλαιπώρησε και θα μπορούσε κάλλιστα να σκοτώσει (κανείς δεν μας λέει πόσο κόστισε σε εποχή ΔΝΤ, καθότι εδώ τα φράγκα δεν πάνε στο πιάτο κάποιου Έλληνα φουκαρά) είναι μόνο το βότσαλο στην κορυφή του παγόβουνου; Αν, δηλαδή μας κάνει το ίδιο αύριο, επειδή δεν τηρούμε το μνημόνιο ή δεν του δίνουμε μια προμήθεια, στις στρατιωτικές επικοινωνίες; Αλήθεια, τα ανεξήγητα και πανάκριβα δυστυχήματα (δύο ολοκαίνουργια F-16 Block 52+ και ένα μόλις συντηρημένο AH-64DHA Απάτσι), συνολικού κόστους περίπου δις ευρώ, μήπως θα ερμηνεύονταν ΚΑΙ έτσι; Όχι από αυτόν τον κολοσσό, από κάποιον άλλο. Μήπως, επιτέλους, πρέπει να σταματήσει άμεσα η προμήθεια από τις ΗΠΑ υλικού που λειτουργεί μόνο βάσει λογισμικού, γιατί αλλιώς αν μια εταιρεία θυμώσει , θα βλέπουμε κρουαζιερόπλοια να βάλλονται από βλήματα ελληνικών πυραυλακάτων;, Ή το φράγμα του Μαραθώνα από βόμβες λέιζερ που έπεσαν, ανεξήγητα, από ελληνικά ελληνικά F-16 που έπρεπε να βρίσκονται στην Σαμοθράκη αλλά ανεξήγητα βρέθηκαν στην Αττική;
Φυσικά, τα ανωτέρω θα μπορούν να συμβούν και όταν διαολίζεται μια αμερικανική κυβέρνηση. Πχ όταν γίνονται ενεργειακές συμφωνίες με την Ρωσία, όταν δεν αγοράζεται φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, όταν δεν προτιμώνται αμερικανικά αεροπλάνα και άρματα, ή όταν δεν αγοράζονται αρκετά Big Mac σε μια χώρα πλημμυρισμένη από Goody's. Μέσα σε όλα αυτά, γιατί ο αντιμιλιταριστής, ειρηνιστής, ραγιαδιστής κλπ ΓΑΠ επιμένει να αγοραστούν με τεράστιο κόστος ηλεκτροοπτικές βόμβες από το Ισραήλ, όταν βρωμά η υφήλιος από προμηθευτές; Η ιδέα ήταν από την εποχή του «Τρόμου του Κεμπάμπ», αλλά ευτυχώς είχε ατονίσει. Τώρα, στο πράσινο υπουργείο αντιπαραγωγικότητας-κατά τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης- η προμήθεια θεωρείται η 6η σημαντικότερη και προωθείται μανιωδώς, όταν άρματα είναι χωρίς οβίδες (ακόμη!) και αεροπλάνα χωρίς ανταλλακτικά και πλοία ακινητοποιημένα. Μήπως για να μας ρίξουν τα φιλαράκια (μην πούμε τίποτα χοντρότερο) του ΓΑΠ κανέναν υπεριό, όπως εκείνον που φόρτωσαν στο Ιράν, ώστε σε περίπτωση νέας ελληνικής κυβέρνησης, που δεν θα θέλει να δώσει στις τράπεζες και τα funds τους την εκμετάλλευση ήλιου, παραλιών, ορυκτών, νερού κι αέρα, να μην μπορούμε να αμυνθούμε στα τριτοξάδελφα του περιούσιου λαού, τα εξώγαμα του Κεμάλ, που τώρα δήθεν τους κάνουν ναζάκια; Είναι σαφής η σημασία που δίνεται διεθνώς, αλλά και από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) στην ολοκλήρωση των μέσων σε ευρύτερα δίκτυα και εφαρμογή κάποιας μορφής ψηφιακού πεδίου μάχης μέσω δικτύωσης όπλων και αισθητήρων με ιεραρχημένο ή και με μη- ιεραρχημένο τρόπο, όπως άλλωστε προστάζει η μόδα. Αυτό ισχύει ιδίως στον τομέα της αεράμυνας, λόγω της ευαισθησίας σε αεροπορικά πλήγματα και του ελάχιστου χρόνου προειδοποίησης και αντίδρασης που επιτρέπει το αεροπορικό όπλο. Η λεπτομέρεια που ξεχνούμε είναι ότι αυτό ισχύει αν ο αντίπαλος δεν μπορεί να πλήξει συνολικά το δίκτυο. Όταν αυτό έγινε το 1982, η ισχυρή, άριστα οργανωμένη και δικτυωμένη συριακή αεράμυνα κατέρρευσε πλήρως και συνετρίβη και κατά πληροφορίες το ίδιο έγινε και μετά την κρίση του 1987 στις επικοινωνίες της ΠΑ. Τότε το έκαναν οι Τούρκοι, με ΝΑΤΟϊκή ή ισραηλινή τεχνογνωσία και μέσα. Σήμερα, μπορεί να το κάνει η κάθε εταιρεία που προμηθεύει λογισμικό. Το είδαμε το 2004 με τις υποκλοπές. Δεν θέλουμε να το ξαναδούμε.
Γιατί μπορεί να μολυνθούν και τα ελικόπτερα που απομακρύνουν πολιτικούς αγαπητούς στο ΔΝΤ από καμπινέδες κοινοβουλίων, όταν ξεσπά η λαϊκή οργή. Και όσο να κάνουν και να ξανακάνουν τη δίκη στο Γουδί, τον μόνο διαχρονικό φόβο της προδοτικής κλεπτοκρατίας εδώ και 90 χρόνια στην Ελλάδα, το ιστορικό πόρισμα στην ελληνική συνείδηση είναι σταθερό: καλώς έγινε τότε και θα ξαναγίνει. Το θέμα είναι το πότε και το για ποιους. Φαίνεται ότι πολλοί εποφθαλμιούν μια τέτοια θέση τώρα τελευταία...
Μ. Ευθυτενούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου