Κόκκινη χούντα υπάρχει στα ΜΜΕ αυτής της χώρας, καθώς και στον χώρο της παιδείας και του λεγόμενου πολιτισμού. Έτσι, λοιπόν, όποιος τολμήσει να πει λέξη κατά των κομμουνιστών και επί του προκειμένου αναφερόμαστε στις επίσημες ενέργειες της ηγεσίας του κομμουνιστικού κόμματος είναι αυτόματα ένας εχθρός του λαού. Όμως, υπάρχουν τα ντοκουμέντα και η Ιστορία. Όπως αυτό που έγραψε ο «Ριζοσπάστης» στα 1935: Ριζοσπάστης 12 Ιουλίου 1935 σελίδα 1 σε άρθρο που είχε τον τίτλο «Μια Επιφύλαξη: «Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικώτατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ. Πονέσαμε και πονάμε για τ’ αδέρφια μας που σπείρανε αυτού άδικα τα κόκκαλά τους για τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων ιμπεριαλιστών.»
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος καλοπροαίρετος ότι τα παραπάνω προκλητικά, ότι δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ οι κομμουνιστές επιδίωξαν την ελληνική ήττα στην Μικρά Ασία, αποτελούσαν μία άτυχη στιγμή, ενός άστοχου άρθρου της εφημερίδος «Ριζοσπάστης». Όμως, 22 ολόκληρα χρόνια μετά και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 1957 γράφουν τα ίδια και χειρότερα στο επίσημο θεωρητικό όργανο του κόμματός τους «Νέος Κόσμος»:
«ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε, Β. Γεωργίου – Ο διεθνισμός και ο πατριωτισμός του ΚΚΕ – Σεπτέμβρης 1957
“Ένας από τους διεθνιστικούς και πατριωτικούς τίτλους που έγραψε στην Ιστορία του το νεαρό τότε κόμμα μας είναι η κατηγορηματική αντίθεσή του και η θαρραλέα πάλη του ενάντια στον ελληνοτουρκικό πόλεμο και την εκστρατεία του Σαγκαρίου. Στελέχη, μέλη και οπαδοί του κόμματος, στελέχη και μέλη της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, αψηφώντας την τρομοκρατία και την λογοκρισία, το στρατιωτικό νόμο και τα στρατοδικεία ανάπτυξαν σοβαρή αντιπολεμική δράση στο μέτωπο και τα μετώπισθεν. Στην διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου κηρύχθηκαν πανελλαδικές απεργίες των σιδηροδρομικών, καπνεργατών, εργατών ηλεκτρισμού, που αποτέλεσαν αξιοσημείωτη πάλη και ταυτόχρονα πράξη επαναστατικού διεθνισμού.»
Πράξη λοιπόν επαναστατική για την οποία είναι υπερήφανοι στα 1957 οι κομμουνιστές ότι σαμποτάρισαν το μέτωπο της Μικράς Ασίας! Όμως όλο και περισσότερα στοιχεία έρχονται στην δημοσιότητα για τα «πατριωτικά έργα» της ηγεσίας του κομμουνιστικού κόμματος. Όπως το παρακάτω που έχει δημοσιευθεί στο παρελθόν στον τοπικό τύπο της Θράκης:
«Προσέγγιση από τον επ. καθηγητή προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης Κων. Τσιούμη. Η πρώτη Κεμαλική εφημερίδα είχε εκδοθεί με συμβολή του σωματείου των καπνεργατών. «Δηλαδή Έλληνες κομμουνιστές και κεμαλιστές τουρκογενείς είχαν συνεργασία…» Ο κ. Τσιούμης ανέφερε χαρακτηριστικά ότι εκείνη την εποχή αναπτύχθηκαν κοινωνικές και πολιτικές ζυμώσεις μεταξύ του χριστιανικού και του μουσουλμανικού στοιχείου της Ξάνθης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την έκδοση της πρώτης κεμαλικής εφημερίδας με συμβολή του σωματείου των καπνεργατών. «Δηλαδή Έλληνες κομμουνιστές και κεμαλιστές τουρκογενείς είχαν ενός είδους συνεργασία…»
Εάν καταλάβατε καλά τα όσα διαβάσατε παραπάνω η πρώτη Κεμαλική εφημερίδα στην Ξάνθη έγινε με την ενίσχυση και την βοήθεια των κομμουνιστών! Δεν γράφουμε Ελλήνων κομμουνιστών γιατί σχετικά με τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι τα κορυφαία στελέχη του δεν ήταν Έλληνες, αλλά εβραίοι και μάλιστα της Θεσσαλονίκης…
X.A
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου