Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Έναν μπακάλη να βάζανε υπουργό οικονομικών δεν θα μας χρεοκοπούσε



  • Η χώρα σήμερα τελεί υπό κατοχήν, υπό την εξουσία ξένων
  • Αγγίζουν τα όρια της Εθνικής προδοσίας οι χειρισμοί των “τσάρων” της οικονομίας μας

Οι πολιτικοί που σήμερα μας κυβερνούν δεν έζησαν Κατοχή.

Δεν γνώρισαν πείνα, δυστυχία, εξαθλίωση και γερμανική μπότα,

Είναι παιδιά του απελευθερωτικού σωλήνα, που χρωστάνε τις καρέκλες τους στα δικά μας βάσανα.

Γι' αυτό διοικούν ανιστόρητα, χωρίς να υπολογίζουν τα αποτελέσματα της πολιτικής τους, όπως ακριβώς οι κατακτητές, που σκοτώνουν χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι αριθμοί.

Ξέρετε τι σημαίνει, κύριοι βουλευτές, για ένα παιδί να τρώει κλωτσιά από έναν Γερμανό επειδή τον κοίταζε παρακλητικά την ώρα που απολάμβανε το συσσίτιό του;

Κι όμως, παρά την απελπισία μου το 'χα καμάρι που ο πατέρας μου μπήκε στο Αργυρόκαστρο.

Θέλω να πω πως όποιος δεν έχει τέτοιες μνήμες πιο εύκολα κλωτσάει τον πεινασμένο και φτιάχνει νόμους τις βάρος του.

Αυτά θυμάμαι τώρα στα γεράματα και ανατριχιάζω στη σκέψη ότι τα εγγόνια μου θα πάθουν τα ίδια με εμένα.

Και μόνο που σκέφτομαι την κλωτσιά που θα φάει από έναν σύγχρονο γερμανοτροϊκανό το εγγόνι μου, με πιάνει τρέλα.

Και δικαιολογημένα να ντρέπεται τότε για μένα, αφού δεν έκανε τίποτε για να μην πέσει σε ξένα χέρια.

Δεν σας κατηγορώ, κύριοι, που λόγω ηλικίας δεν περάσατε Κατοχή. Σας κατηγορώ γιατί από ανικανότητα, από λάθη, από παραλογισμούς, από υπερβολές και παραλείψεις, ίσως και από ανόητη σκοπιμότητα, καταστρέψατε τη χώρα και εξαθλιώσατε τον λαό που σας εμπιστεύτηκε.

Και αυτό είναι ο απόλυτος ευτελισμός της Δημοκρατίας. Και παρ' όλα αυτά συνεχίζετε την ίδια τακτική. Σας ψηφίσαμε, βλέπετε....

Μα είναι αδιανόητο ύστερα από τόσες επιδοτήσεις, από τόσα πακέτα στήριξης, από αμέτρητα δάνεια και τόσα ολοκληρωμένα προγράμματα να φτάσουμε σ' αυτήν την κατάντια.

Έναν μπακάλη, έναν οικοδόμο, ή έναν τσομπάνο να βάζαμε υπουργό Οικονομικών, θα τα κατάφερνε καλύτερα, διότι θα νομίζανε όλοι ότι δεν έχει ιδέα από οικονομικά και θα τον άφηναν ήσυχο, οπότε αυτός ήρεμα, άδολα και ανενόχλητα θα έκανε τους λογαριασμούς του.

Τόσα, ο ένας τόσα ο άλλος, τόσα για τούτο, τόσα για κείνο, αυτά έχω, τέλος.

Οι μεγάλοι όμως οικονομολόγοι, με ένα κάρο πτυχία και τίτλους, οι “τσάροι” της οικονομικής μας συμφοράς, αποδείχθηκαν διαχρονικά άχρηστοι και ανίκανοι, σε βαθμό που οι πράξεις τους να αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας.

Αυτό μαρτυρούν τα αποτελέσματα της πολιτική τους. Ποιος όμως θα τους δικάσει;

Κύριοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης: Χρεοκοπήσατε τη χώρα, η οποία τελεί υπό κατοχή, υπό την εξουσία ξένων.

Μας αφαιρέσατε την εθνική μας ταυτότητα και μας ταπεινώσατε,

Εάν ήμουν βουλευτής, δεν θα σας μεταλάβαινα.

Είμαι όμως ένα ανίσχυρος πολίτης, ένα φοβισμένο ανθρωπάκι, ένας βλαμμένος ψηφοφόρος, που η ψήφος μου σας δίνει δυστυχώς το “δικαίωμα” να κάνετε εκατομμύρια νοικοκυριά να κλαίνε για το κακό που τα βρήκε.


kostasxan.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου