«ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΗΔΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΟΡΒΟΡΟ» Ηράκλειτος

Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα της αυτονόμησης του τραπεζικού συστήματος και της μη δυνατότητος ελέγχου του από τα εθνικά κράτη. Αυτό το γεγονός δημιούργησε εικονικά οικονομικά μεγέθη που συνέτριψαν τη πραγματική οικονομία της κοινωνίας, δηλαδή την οικονομία που στηρίζεται στην εργασία ως παροχή υπηρεσιών , παραγωγή και διακίνηση προϊόντων. Τα κράτη υπαγόμενα στην ιδεολογία του σοσιαλκαπιταλισμού αντί να προστατέυσουν την πραγματική οικονομία και το λαό , εργάστηκαν για να στρώσουν το νομικό πλαίσιο πάνω στο οποίο δομήθηκε η ληστρική εικονική οικονομία των τραπεζών που χειραγώγησε την πραγματική οικονομία.
Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν εικονικές ευημερίες που συνέστησαν τεράστιους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που πλήρωνε πάντα από το μόχθο του ο λαός του μεροκάματου και της μικρής επιχείρησης , αυτός που βρίσκεται σήμερα εκτεθειμένος με ένα τεράστιο χρέος προς τις τράπεζες .
Τα υποτιθέμενα χρέη των τραπεζών από τα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια και τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις τους, σπεύδουν τα κράτη με δάνεια από το χρηματοπιστωτικό υπερκράτος που δεν έπαθε ούτε γρατσουνιά από την κρίση , να τα καλύψουν , για να στηρίξουν δήθεν την ρευστότητα του κεφαλαίου στην αγορά. Τα κράτη δανείζονται και δίνουν στις τράπεζες σχεδόν χωρίς τόκους . Τα δάνεια όμως που παίρνουν συνοδεύονται από επαχθείς τόκους και λοιπές υποχρεώσεις και εγγυήσεις που φορτώνονται στους ώμους του λαού ο οποίος πληρώνει και δεύτερο τόκο προς τις τράπεζες που αναλαμβάνουν υποτίθεται να διοχετεύσουν το χρήμα στην αγορά. Στη πραγματικότητα το χρήμα αυτό πηγαίνει σε επενδύσεις επιχειρήσεων που ανήκουν στο κύκλο των τραπεζών και έτσι η οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση πλήττεται άλλη μια φορά. Κράτος και τραπεζίτες αρπάζουν το μόχθο του λαού εν ονόματι της κρίσης. Τέτοιες κρίσεις είναι που δυναμώνουν το ληστρικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και επιτρέπουν στο κράτος να στύβει το λαό χωρίς αυτός να αντιδρά. Σε αυτή τη περίπτωση ο πραγματικός και ο μεγαλύτερος εχθρός του λαού είναι το κράτος που τάχθηκε στην υπηρεσία των τραπεζιτών.
Όσο ο λαός θα μένει σιωπηλός και θα πληρώνει αγόγγυστα , ως να είναι θέλημα θεού , τους φόρους και το χρέος προς τις τράπεζες , χωρίς να εγείρει έστω απαίτηση διαπραγμάτευσης , το σύστημα θα κάνει τη δουλειά του τέλεια και ο κόσμος θα παραμένει τέλειος όπως τον έφτιαξε ο θεός. Όταν ο λαός θα αποφασίσει να μη πληρώνει φόρους και χρέη προς τους τραπεζίτες , τότε όλο το σύστημα θα αρχίσει να τρέμει από τις κολώνες που βαστάζουν τους τρούλους των τραπεζών μέχρι τις κολώνες που βαστάζουν τους τρούλους του ουρανού.
Αν ορθωνόταν μια τέτοια απόφαση στη ψυχή του λαού θα γιορτάζαμε το χαλασμό αυτού του τυραννικού κόσμου και το ξημέρωμα μιας ελπιδοφόρας ζωής. Λέγω αν.. αν ο άνθρωπος δεν ηδονιζόταν στο βόρβορο όπως είπε και ο μέγας δάσκαλος μας , ο Ηράκλειτος από την σκλαβωμένη Έφεσο.
ΥΕΣ ΒΟΡΒΟΡΩ ΗΔΟΝΤΑΙ.

ΠΗΓΗ: Λουκάς Σταύρου

antistasihellas.blogspot.com