Ακροβάτες του ονείρου

Πιστέψαμε σε μια Ιδέα. Και πριν 30 χρόνια ξεκινήσαμε. Ξεκινήσαμε κυνηγώντας την πραγματοποίηση της Ιδέας. Κι αυτό μας φαινόταν αδύνατο σαν Όνειρο! Ήταν όμως τόσο ωραίο το Όνειρο αυτό, που ποτέ δεν σκεφτήκαμε ότι ήταν «αδύνατο» και το ακολουθήσαμε. Πέρασαν τα χρόνια και να που το Όνειρο στις μέρες μας έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Συνεχίσαμε να δίνουμε τη μάχη καθημερινά, ακροβατώντας σε ένα τεντωμένο σκοινί χωρίς δίκτυ ασφαλείας, γνωρίζοντας ότι αν αποτύχουμε τελικά θα πέσουμε νεκροί μπροστά στα πόδια του Ζαρατούστρα!
Δεν πτοούμαστε όμως. Μας αρέσει ο κίνδυνος γιατί είμαστε πλασμένοι γνήσιοι Έλληνες. Δηλαδή ρέει στις φλέβες μας αίμα Ηρώων! Γι’ αυτό τελικά και θα επικρατήσουμε τελείως, αποφεύγοντας όλες τις παγίδες που μας βάζει το Σύστημα. Ένα Σύστημα που φαντάζει παντοδύναμο. Δεν είναι όμως γιατί η ίδια η Σαπίλα του το έχει διαβρώσει. Παρακαλάμε το Θεό να μην αργήσει η μέρα της Μεγάλης Νίκης μας χωρίς αυτό να σημαίνει επί πλέον θυσίες για την ήδη σκληρά δοκιμαζόμενη Πατρίδα μας. Και δεν θα χρειαστούν επί πλέον θυσίες αν απλώς όλα γίνουν δημοκρατικά. Γι’ αυτό και θα εμποδίσουμε οποιαδήποτε προσπάθεια από μέρους των εχθρών μας να εκτρέψουν τη δημοκρατία μας για να μας εμποδίσουν.
Δεν πρέπει βέβαια να νομισθεί ότι μοναδικός στόχος μας είναι απλώς και μόνον η εξουσία. Η εξουσία για μας θα μας προσφερθεί για την πλήρη ανάπλαση της Εθνικής Ζωής. Δεν είναι μόνον η οικονομική κρίση που πρέπει να αντιμετωπισθεί. Από εκεί και πέρα θα αρχίσει για μας η πραγματική δυσκολία. Δυσκολία προπαντός για να πείσουμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους να αλλάξουν νοοτροπία και να μας ακολουθήσουν όχι απλώς παθητικά αλλά σαν τα δάκτυλα σε μια σφιγμένη πυγμή, το Έθνος μας! Δεν εννοώ βέβαια τους ηγήτορες των αντιπάλων μας. Αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξουν μυαλά. Ισχύει γι’ αυτούς το «ου με πείσεις καν με πείσεις»! Αλλά αυτοί που τους ακολουθούν εγκλωβισμένοι στο κομματικό μαντρί τους θα πεισθούν οπωσδήποτε βλέποντας απλώς και μόνο τα έργα μας όταν θα έχει έλθει η κατάλληλη ώρα.
Προς το παρόν προσπαθούμε απλώς να απελευθερώσουμε από τα κομματικά μαντριά όσους γίνεται περισσότερους. Σ’ αυτούς απευθυνόμαστε, καθώς και στην αδιαμόρφωτη ακόμη πολιτικά Νεολαία. Γι’ αυτούς όλους δίνουμε καθημερινά τη μάχη των ιδεών και του πεζοδρομίου με φάρο που φωτίζει το δρόμο μας την Ελληνική Ιδέα και οδηγητή τον άξιο Αρχηγό μας. Ξέροντας ότι αξίζει και να πέσει κανείς πολεμώντας γι’ αυτή την Ιδέα. Γιατί για τούς Έλληνες «υπέρ την Νίκην η Δόξα»!
Ε.Χ.

xryshaygh.com