Μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από το Αιγαίο…
Ο κίνδυνος είναι πλέονπραγματικός…
Θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί η παράδοση του Αιγαίου ως απώλεια…
Θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τους εφιάλτες ως τιμητές…
Γράφει ο Κ. Κυριακόπουλος
Κι όπως όλα δείχνουν, η μεθοδευόμενη υπερσυσσώρευση φορτίου σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή, ούτε τυχαία μπορεί να θεωρηθεί, ούτε τυχαίος είναι και ο χρόνος που επελέγη για την εκδήλωσή και την περεταίρω κλιμάκωσή της.
Στα ρεπορτάζ που …κυκλοφορούν, αυτό που συνήθως συναντά κανείς είναι την«πιασάρικη» και συνομωσιολογική version του προβλήματος. Ωστόσο πίσω από αυτήν, αυτό που κρύβεται, δεν είναι η πραγματική ανησυχία για τις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα στην περιοχή.
Αυτό που επιμελώς ενσωματώνεται σ αυτού του είδους την «πιασάρικη» αρθρογραφία, είναι ένας πρόστυχος καημός αλλά και μια δόλια επικοινωνιακή χορογραφία, μέσα από την οποία επιδιώκεται η σταδιακή εξοικείωση της κοινωνίας μας με το αναπόφευκτο των πολεμικών – επιχειρησιακών εξελίξεων, και μέχρι εκεί…
Ο κίνδυνος είναι πλέονπραγματικός…
Θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί η παράδοση του Αιγαίου ως απώλεια…
Θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τους εφιάλτες ως τιμητές…
Γράφει ο Κ. Κυριακόπουλος
Κι όπως όλα δείχνουν, η μεθοδευόμενη υπερσυσσώρευση φορτίου σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή, ούτε τυχαία μπορεί να θεωρηθεί, ούτε τυχαίος είναι και ο χρόνος που επελέγη για την εκδήλωσή και την περεταίρω κλιμάκωσή της.
Στα ρεπορτάζ που …κυκλοφορούν, αυτό που συνήθως συναντά κανείς είναι την«πιασάρικη» και συνομωσιολογική version του προβλήματος. Ωστόσο πίσω από αυτήν, αυτό που κρύβεται, δεν είναι η πραγματική ανησυχία για τις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα στην περιοχή.
Αυτό που επιμελώς ενσωματώνεται σ αυτού του είδους την «πιασάρικη» αρθρογραφία, είναι ένας πρόστυχος καημός αλλά και μια δόλια επικοινωνιακή χορογραφία, μέσα από την οποία επιδιώκεται η σταδιακή εξοικείωση της κοινωνίας μας με το αναπόφευκτο των πολεμικών – επιχειρησιακών εξελίξεων, και μέχρι εκεί…
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;Για τις εξελίξεις στο Αιγαίο, υπάρχουν τρία αδιαμφισβήτητα δεδομένα – παράγοντες, που βάζουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στο χαρακτήρα και τη δρομολογούμενη κατεύθυνση αυτών των εξελίξεων.
Ο πρώτος είναι: Οι διαχρονικές γεωστρατηγικές βλέψεις της Τουρκίας που και μεθοδικά οργανώνονται και συστηματική όσο και κλιμακούμενης θρασύτητας είναι η ποικιλότροπη εκδήλωσή τους.
Ο δεύτερος σχετίζεται: Με ευρύτερους οικονομικούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς, που υπερβαίνουν τα όρια των Ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων και τοποθετούν το Αιγαίο στο κάδρο των επιχειρησιακών σχεδιασμών των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Ο τρίτος αφορά: Στη διαχρονική ενδοτικότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων, που διαχειρίζεται τα ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας, όχι μονάχα φοβικά, αλλά και με απροκάλυπτη δουλικότητα, μέσα από την οποία ουδέποτε αμφισβητήθηκαν εμπράκτως οι προαναφερθέντες γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί, και φυσικά ουδέποτε καταδείχτηκε η αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση του αυτονόητου σ αυτόν τον τόπο.
ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;
Φυσικά οι προκλήσεις, οι εντάσεις, αλλά και οι ανεξέλεγκτες δολοφονικές δράσεις των σαλταδόρων της Τουρκιάς, ουδέποτε εξέλειπαν από τον ουρανό και τη θάλασσα του Αιγαίου.
Θα ήταν ωστόσο επικίνδυνη παράλειψη να μην επισημάνουμε, ότι τη διετία της πιο ντροπιαστικής κυβέρνησης του τόπου υπό τον ανεκδιήγητο ΓΑΠ, και μάλιστα σε συνθήκες«οικονομικής κατάρρευσης» της χώρας, οι τούρκοι επέδειξαν εγκράτεια και σχετική σύνεση σε σχέση με όλη την προηγούμενη περίοδο, περιοριζόμενοι στο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και να υπενθυμίζουν τις βουλιμικές διαθέσεις τους για την ευρύτερη περιοχή.
Με αυτή την επισήμανση φυσικά και δεν υπονοούμε πως η ανάδειξη του αντεθνικού δωσιλογισμού απετέλεσε εγγύηση για το αδιαφιλονίκητο στα εθνικά σύνορα της χώρας. Τη χρησιμοποιούμε για να καταδείξουμε πως η επικίνδυνη αθλιότητα της «μυστικής διπλωματίας» (της οποίας ο φάκελος θα πρέπει οπωσδήποτε να ανοιχτεί άμεσα), λειτούργησε σαν πρώτης τάξεως στρατηγική παραλλαγή για να ναρκοθετείται ανεμπόδιστα το μαλακό υπογάστριο της εθνικής επικράτειας.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΓΕΥΤΟΥΜΕ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΑ…
Όχι γιατί τώρα οι άσπονδοι φίλοι μας πληροφορήθηκαν τη βόμβα του πλούτου που παραμένει επιμελώς κρυμμένη στα βάθη της Ελληνικής θάλασσας. Θα ήταν αφελέστατος ένας τέτοιος ισχυρισμός.
Όχι γιατί ξαφνικά οι άσπονδοι φίλοι μας αποφάσισαν να «τσαμπουκαλευτούν» μετά τη διετή σχετική τους επιχειρησιακή νιρβάνα. Και αυτός ο ισχυρισμός θα ήταν αφελέστατος και ούτε καν μια πρόχειρη ιστορική αναδρομή δε θα μας επιτρέψει να καταφύγουμε σ αυτόν τον ισχυρισμό για αποκούμπι.
Οι λόγοι που η Τουρκία «αποφασίζει» τώρα να ξαναμπεί δυναμικά στο παιχνίδι της αντιπαράθεσης και της υπερθέρμανσης του Αιγαίου είναι τρείς:
1. Η δωσίλογη πολιτική ηγεσία το Αιγαίο το παρέδωσε (μαζί με τα ψάρια του και τον ενεργειακό του πλούτο), μέσα από τις ταπεινωτικές συμφωνίες που υπέγραψε με το σουλτανάτο της ξένης κατοχής. Και αυτός ο όρος της συμφωνίας, ήρθε η ώρα να εκπληρωθεί στο ταμείο της ντροπής από τους θλιβερούς εγγυητές του.
2.Η Τουρκία είναι το χρήσιμο εργαλείο που θα κληθεί να χρυσώσει το χάπι της παράδοσης. Μπαίνει στο παιχνίδι γιατί αυτό που θα επιχειρηθεί την επόμενη περίοδο, είναι η παράδοση του Αιγαίου να εμφανιστεί ως απώλεια, και οι Εφιάλτες ως υπερασπιστές της εδαφικής μας ακεραιότητας.
3.Οι πολιτικές εξελίξεις έρχονται να επιταχύνουν τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Ο δικομματισμός κατακρημνίζεται. Η λαϊκή αντίσταση ενδέχεται να είναι απρόβλεπτη ως προς το εύρος και τις μορφές που θα υιοθετήσει. Οι πολιτικές ανατροπές δεν αποκλείεται να είναι και γοργές και ανεξέλεγκτες. Το να ξεσπάσει κοντολογίς ένα ντόμινο στην Ευρώπη, ως σενάριο είναι περισσότερο πιθανό παρά ποτέ.
Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου βέβαιο τι θα αναδείξουν την επόμενη μέρα. Και μαζί μ αυτές δεν είναι καθόλου βέβαια και η «βιωσιμότητα» του μετεκλογικού σκηνικού.
ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ…
Όλα δείχνουν πως η ώρα για το αποφασιστικό χτύπημα έχει φτάσει. Οι συμμορίες που εγκατέστησαν στη χώρα μας οι Εφιάλτες και οι δωσίλογοι, αυτό για το οποίο ενδιαφέρονται είναι να αρπάξουν τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ. Το πραγματικό τους πρόβλημα, δεν είναι ο ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ που μας δάνεισαν για να μας βάλουν στο χέρι, αλλά η αρπαγή του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ.
Τον ψεύτικο πλούτο τον κόβουν οι μηχανές τους και όταν κρίνουν πως χρειάζονται το «προϊόν» θα τις βάλουν μπροστά και θα τον παράγουν.
Τον πραγματικό πλούτο, δε τον κόβουν οι μηχανές. Τον κλέβουν από τις κατακτημένες πατρίδες. Και δυστυχώς η πατρίδα μας, είναι στο επίκεντρο αυτού του μεγάλου πλιάτσικου που όλα δείχνουν πως θα είναι και αιματοβαμμένο.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ…
Να γιατί η «ξαφνική» επιχειρησιακή αφύπνιση της Τουρκίας, δεν είναι καθόλου τυχαία.
Πρόκειται για μια αφύπνιση που θα χρησιμοποιηθεί και για καταλυτική παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις, αλλά κυρίως ως εργαλείο υλοποίησης των συμφωνιών της ντροπής.
Θα βάψουν το βρωμερό χέρι τους στο αίμα ηρώων για να εμφανίσουν την παράδοση ως απώλεια και τους Εφιάλτες ως τιμητές.
Το παιχνίδι είναι βρώμικο και είναι πρόστυχα στημένο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ο εγγυητής αλλά ένας επικίνδυνος πολιορκητικός κριός που θα απειλήσει σοβαρά με διαμελισμό την Ελλάδα.
Οι δρόμοι της ενέργειας είναι παντού βαμμένοι με αίμα και με θάνατο, και η πατρίδα μας δε θα αφεθεί να αποτελέσει εξαίρεση από αυτόν τον κανόνα.
Οι ένοπλες δυνάμεις οφείλουν να επαγρυπνούν πραγματικά.
Το ίδιο οφείλει να κάνει και ο λαός μας.
Τα πολιτικά κόμματα που αντιλαμβάνονται αυτόν τον κίνδυνο, έχουν υποχρέωση να αποκαλύψουν τον επικίνδυνο σχεδιασμό.
Οι υπεύθυνοι αυτής της τραγωδίας πρέπει να συλληφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Όσο αυτό δε συμβαίνει, θα λειτουργούν αντικειμενικά σαν Δούρειος ίππος σε βάρος του Ελληνισμού και της πατρίδας μας.
Έχουν βουτήξει τα χέρια τους στη βρωμιά και στην ταπείνωση. Δε θα διστάσουν να τα βουτήξουν και στο αίμα για να πετύχει το πιο άθλιο σχέδιο που επινοήθηκε ποτέ σε βάρος μιας χώρας.
Η Ελληνική κοινωνία οφείλει να μη τους πιστέψει. Οφείλει να τους τσακίσει πολιτικά σ’ αυτές τις εκλογές, να τους αφανίσει από τον πολιτικό χάρτη, και να ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την πραγματικά παραδειγματική τους τιμωρία.
katohika