ΑΘΗΝΑ 6-3-2013.
Η υποταγή στα νεοταξικά αφεντικά και το ξεπούλημα της πατρίδος μας αποτελούν τούτες τις δραματικές στιγμές της
στημένης οικονομικής ομηρίας κεντρικές επιλογές της κατοχικής κυβερνήσεως και
ολόκληρου του δωσιλογικού καθεστώτος. Οι δομικές σχέσεις εξάρτησης του
πολιτικού συστήματος από τους τοκογλύφους της παγκοσμιοποίησης και η καθαρά
οικονομοκεντρική πολιτική διαχείριση που ασκεί αυτό, δίχως την παραμικρή
μέριμνα προασπίσεως έθνους και λαού, αποδεικνύουν ξεκάθαρα τους σκοπούς της
κρίσης.
Κατευθυντήρια σκέψη του προβλήματος που μας ενέταξαν με λογιστικές
αλχημείες και παρασκηνιακές συναλλαγές, ήταν εξ αρχής η λεηλασία του γεωφυσικού
μας πλούτου, η απαξίωση της εναπομένουσας εγχώριας παραγωγής και η πλήρης
κονιορτοποίηση του εθνικού και κοινωνικού μας ιστού. Οι περίφημες
ιδιωτικοποιήσεις που μας ανέφεραν ως γέφυρα προς ένα μικρότερο κράτος και ως
ανάσα εσωτερικής χρηματοδότησης δεν έχουν καμία σχέση μήτε με την ενίσχυση της
ελληνικής επιχειρηματικότητας μήτε με την ενίσχυση της ελληνικής εργασίας αλλά
με την εισχώρηση σκοτεινών πολυεθνικών συμφερόντων και την ενίσχυση της
αλλοδαπής φτηνής απασχόλησης.
Όταν μιλάμε για πολυεθνικά συμφέροντα, αναφερόμαστε σαφώς στην
εξυπηρέτηση επιχειρηματικών ομάδων που κρύβονται πίσω από κρατικές και διεθνείς
συμμαχίες που ξερογλείφονται για να αρπάξουν μεγάλα φιλέτα της περιουσίας του
ελληνικού δημοσίου. Λιμάνια, μεταφορές, τουρισμό και πίσω από αυτά και άλλα
πολλά ο γαλαντόμος ενεργειακός τομέας. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της
χώρας. Κατά τ’ άλλα υποτίθεται πως είμαστε φτωχοί που χρωστάνε πολλά! Και έτσι
λοιπόν ασκούνται πιέσεις για να συνεχιστεί η πτώση του εργασιακού και του
επιχειρηματικού κόστους.
Ουδεμία πρωτοβουλία αναλαμβάνεται από το καθεστώς προκειμένου να
ανακάμψει ο Έλληνας επιχειρηματίας και να απασχοληθεί ο Έλληνας Εργάτης. Οι
εργασιακοί χώροι που ερημώνουν παραμένουν χέρσοι. Μια καταθλιπτική εγκατάλειψη
επεκτείνεται και μας θυμίζει τον τρόπο που εγκαταλείφθηκε η επαρχία. Θέλουν η μεν
επαρχία να καταληφθεί από τους λαθρεπιβάτες των εθνικών μας συνόρων, οι δε
πόλεις να γνωρίσουν μετά την ακρίδα της λαθρομετανάστευσης την παράδοση της
οικονομικής τους κίνησης στο διεθνές καπιταλιστικό κεφάλαιο.
Οι ελληνόφωνοι σοσιαλφιλελεύθεροι και οι αμερικανομαρξιστές
ψευτοπροστάτες του λαού καλούν ψευτοευρώπη και Αμερική και κάθε ψευτοπεριούσιο
γυρολόγο να βάλουν ασπίδα στα πλούτη μας και να τα μοιραστούμε μαζί τους.
Θέλουν να ανοίξουμε τις θύρες μας στην αποβίβαση της ξενοκρατίας σε πολιτική
διοίκηση, εργασία και κοινωνία. Να καταργήσουμε τον εθνικό χαρακτήρα κράτους,
οικονομίας και εργαζομένων και να «ιδιωτικοποιήσουμε» την Ελλάδα πουλώντας την
στον «περιούσιο» νεοταξισμό και τα βάρβαρα υποπόδιά του.
Τι κι αν τα τρυπάνια και οι πολυεθνικές πλημμυρίζουν θάλασσα και στεριά
της δύσμοιρης πατρίδος. Τι κι αν τουρκικά ερευνητικά και πολεμικά μέσα
βρωμίζουν εκτάσεις της εδαφικής μας επάρκειας και στέλνουν πλωτά νοσοκομεία σε
μια άρρωστη χώρα που δεν σταματάει την εγχώρια γάγγραινα. Τι κι αν οι Έλληνες
εργαζόμενοι χάνουν θέσεις εργασίας και ζωές όταν τοκογλύφοι και λαθρομετανάστες
καλοπερνούν ενώ οι Έλληνες Εθνικιστές λοιδορούνται και κυνηγιούνται ως
ρατσιστές γιατί λέγουν πως οι Έλληνες Εργάτες έχουν πατρίδα και δικαίωμα
εργασίας απαραβίαστο.
Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα έχει σαφές εθνικό στρατηγικό σχέδιο σε ό,τι
αφορά τον ιδιωτικό τομέα. Η αγορά εργασίας στο δικό μας κράτος έχει
εθνοκεντρικό κι όχι παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σχεδιασμό. Στηρίζεται στην
συνεργασία αφενός μεν του ελληνικού κράτους και του ιδιωτικού παράγοντα,
αφετέρου δε στη συνεργασία της Εθνικής Επιχειρηματικής και της Εθνικής
Εργατικής Τάξης. Το περιβάλλον που λαμβάνει χώρα αυτή η κοινή πορεία είναι η
εθνική οικονομία όπου το κράτος επενδύει στον Έλληνα επιχειρηματία και ο
επιχειρηματίας με τη σειρά του επενδύει στην εσωτερική αγορά εργασίας και το
ελληνικό δυναμικό.
Μ’ αυτόν τον τρόπο η επιχειρηματική μονάδα παραμένει ανοικτή και
αποτρέπεται πάσα σκέψη φυγής στο εξωτερικό. Το δε κράτος ελέγχει και αξιολογεί
την πατριωτική πίστη και την αξιοπιστία του επιχειρηματία. Οι πλουτοπαραγωγικοί
πόροι της πατρίδος μέσα από αναθεωρημένες συμμαχίες και με την ενίσχυση του
ελληνικού ερευνητικού τομέα θα χρησιμοποιηθούν αφενός μεν για την ενίσχυση της
εθνικής αγοράς εργασίας και παραγωγής, αφετέρου θα επενδυθούν στην ενίσχυση της
εξαγωγικής δραστηριότητας. Ενίσχυση λοιπόν της εθνικής μας αυτοχρηματοδότησης,
περισσότερες ελληνικές θέσεις εργασίας, ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα στην
υπηρεσία του ελληνικού κράτους.
Το εθνικιστικό κίνημα θέλει και επιδιώκει την παρουσία του ιδιωτικού
κεφαλαίου. Αλλά και το ιδιωτικό κεφάλαιο οφείλει να προσφέρει στο εθνικό μας
κράτος διαφάνεια, ανταποδοτικά οφέλη και επενδυτική δραστηριότητα στην πατρίδα
και τον λαό μας. Ορθή και αντικειμενική φορολόγηση βάσει κερδών αντίστοιχη της
δημόσιας επενδυτικής στήριξης. Νέες και αποκεντρωμένες επιχειρηματικές μονάδες
σε όλο το εύρος της εθνικής μας επικράτειας και έως τις ακριτικές μας περιοχές.
Αποκλειστική απασχόληση Ελλήνων εργαζομένων. Ρυθμίσεις που ισχύουν απαρεγκλίτως
για όποια ξένη επένδυση θέλει να έρθει στη χώρα, η οποία θα ακολουθηθεί από
σχετική διακρατική συμφωνία συμμαχίας από κράτος που δέχεται απολύτως πάσα θέση
της Ελλάδος.
Εκεί που καθίσταται απαγορευτικός ο ξένος παράγοντας είναι στον
τραπεζικό τομέα και στις εθνικές στρατηγικές επιχειρήσεις που σχετίζονται με
την εθνική ανεξαρτησία και άμυνα. Προτεραιότητα στην ελληνική επιχείρηση και
δουλειά μονάχα στον Έλληνα εργάτη. Αυτή είναι πάγια αρχή του Λαϊκού
Εθνικιστικού Κινήματος για ένα Εθνικό, Λαϊκό και Εργατικό Κράτος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου