ΑΘΗΝΑ 30-1-2013.
Η ιστορία είναι πάντοτε ο πιο σοφός διδάσκαλος στη ζωή του ελληνικού
έθνους και το αίμα των ηρώων είναι το οξυγόνο της ελληνικής φυλής. Τα παθήματα
αν δεν γίνουν μαθήματα σκοτώνουν και αιώνιο ανάθεμα πρέπει σε όσους ασελγούν
στις θυσίες των πολεμιστών του Γένους. Έτσι ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση
του ατελείωτου βωμού και την μεγάλη χορεία των Γνήσιων Ελλήνων, μέτοχοι και
μύστες του οποίου αποτελούν οι λεβέντες των Ιμίων Βλαχάκος, Γιαλοψός και
Καραθανάσης. Οι δολοφόνοι τους έμειναν ατιμώρητοι και αυτό δεν είναι μήτε
πρέπον μήτε ανδρείο μήτε ελληνικό.
Ήμουν εκεί υπηρετώντας την πατρίδα με την τιμημένη στολή του Έλληνα
Στρατιώτη και η ψυχή μου ζητά να καταθέσει όσα έζησα. Να τα πω ψύχραιμα που
πάει να πει νερόβραστα δεν πρόκειται να το κάνω. Θα το πράξω με θέρμη και
νεύρο. Αυτό θέλω και μονάχα έτσι θα πράξω το σωστό. Να κοιτάξω νοερά στα μάτια
τα τρία αδέρφια μου και να φανώ με τις όποιες δυνάμεις μου χρήσιμος στην
Πατρίδα. Ας ξεκινήσω λοιπόν λέγοντας πως αυτό που συνέβη ήταν μια αισχρή και
προσχεδιασμένη προδοσία για να κοντύνει η Ελλάδα και πως ο Στρατός επιχείρησε
να πράξει το καθήκον του όταν οι ξεφτιλισμένοι πολιτικάντηδες που μας
κατηγόρησαν με Πάγκαλο και CIA πως δεν το κάναμε
συνεδριάζανε με την Εσπερία και διατάζανε υποχώρηση!
Μα μήπως και σήμερα αυτό δεν κάνουν; Πουλάνε άνευ ριπής Ελλάδα και
καλούν τους Τούρκους να την αγοράσουν με γρόσια λόγω παγκοσμιοποίησης. Αφήνουν
τον Ελληνικό Στρατό δίχως καύσιμα, παζαρεύουν με την τρόικα στρατιωτικές
εγκαταστάσεις και οι Τούρκοι εφορμούν με αεροσκάφη οπλισμένα. Οι αεροπόροι μας
δηλώνουν πως θα τα ρίξουν. Λοιπόν, το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και δίχως να
έχουμε την τρόικα επάνω από το κεφάλι μας. Το σκηνικό των Ιμίων είχε στηθεί
τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 1995. Οι κρούσεις του αμερικανοσιωνισμού
θέλανε την Τουρκία από απλό χωροφύλακα συνέταιρο στο ελληνικό αρχιπέλαγος για
να ανοιχθεί ο δικός του δρόμος στο γεωφυσικό πεδίο και το παρατηρητήριο μα και
πέρασμα της οικουμένης.
Το σχέδιο των εχθρών του Ελληνισμού ήθελε πάσει δυνάμει αφαίρεση
εθνικού εδάφους. Ζητούσανε το άνοιγμα της σύγχρονης Κερκόπορτας. Οι γραικύλοι
πολιτικάντηδες ήταν και είναι πάντα δικοί τους άνθρωποι. Ποτέ τους δεν υπήρξανε
Έλληνες. Μήτε στη ψυχή μήτε στο αίμα οι κορυφαίοι τους και όχι μόνο. Το ευρώ
που ήρθε μετά άνοιξε τα οικονομικά σύνορα. Όμως η Ελλάς δεν είναι οικονομία,
είναι Θυσία και Ορμητήριο Ελληνικής Μεγαλοσύνης. Δεν μπορούσανε λοιπόν να
φτιάξουνε τουρκομογγολικές ζώνες, δεν θέλανε όμως να μείνουνε και ελληνικές.
Θέλανε γέφυρα αμφισβήτησης και φτιάξανε κατά αυτό το σκεπτικό τις λεγόμενες
γκρίζες ζώνες. Το δε αίμα των αδελφών μας μαζί με την φτιαχτή ήττα προδότες και
νεοταξίτες δεν θέλησαν ποτέ να το αποφύγουν. Το σχεδίασαν και το πέτυχαν!
Οι πολεμικές προκλήσεις άρχισαν μετά το καλοκαίρι του 1995 να πυκνώνουν.
Όμως ο ελληνικός λαός δεν πήρε ποτέ του είδηση καμία. Οι διαβουλεύσεις που
είχαν κινήσει για την τριχοτόμηση του Αιγαίου μείνανε μυστικές και οι τουρκικοί
έφοδοι πολλές φορές δεν φτάνουν στα καθεστωτικά ΜΜΕ, δηλαδή στα Μέσα Μαζικού
Ευνουχισμού. Στο μεταξύ ο Παπανδρέου απήλθε στις ουράνιες μονές και ο Σημίτης,
ο δικός τους άνθρωπος στο αίμα και την ψυχή και ακόμη παραπάνω ήρθε στα
πράματα. Η συμφωνία της συγκυριαρχίας είχε πλέον τακτοποιηθεί, αυτό που λέμε
είχε κλειδώσει. Όποιος κι αν ήταν άλλωστε από το καθεστώς θα έκαμε την
προδοσία. Τώρα ο αμερικανοσιωνισμός είχε μπροστά τον καλύτερό του.
Η αφορμή ήταν το μόνο που ψάχνανε Τούρκοι και νεοταξικά αφεντικά. Το
τουρκικό εμπορικό πλοίο που έπεσε τάχα μου εκ σφάλματος στα αβαθή στην περιοχή
ήταν το μήνυμα των όσων θα επακολουθούσαν με μαθηματική ακρίβεια. Όμως οι
Ένοπλες Δυνάμεις που λένε τα παχύδερμα του πολιτικαντισμού, οι αρχιερείς της
προδοσίας πως κοιμόντουσαν ήταν πανέτοιμες και η νίκη όπως λένε όλοι οι καλά
γνωρίζοντες ήταν υπερσίγουρη. Στον αέρα και τη θάλασσα η ετοιμότητα και η
υπεροπλία έναντι των Τούρκων ήταν απόλυτη. Και στα στρατόπεδα η επαγρύπνηση
βρισκόταν στο κόκκινο πάνω από ένα μήνα πριν το βράδυ της προδοσίας.
Τότε υπηρετούσα στην Λέσβο και τα γεγονότα μού τα είπαν τα μάτια μου
και όχι οι λακέδες του καθεστώτος που εξακολουθούσαν να βαστούν ακόμη και την
τελευταία στιγμή υπνωτισμένο το λαό. Στις σκοπιές του στρατοπέδου μας φυλάγαμε
δύο σκοποί και στα φυλάκια φυλάγαμε ταυτόχρονα όλη την ημέρα και οι τέσσερις
σκοποί. Ο ύπνος είχε καταργηθεί. Την τελευταία μέρα δεν έκλεισε κανένα μάτι.
Κυριολεκτικά και καθόλου μεταφορικά. Ούτε ένα λεπτό. O διοικητής του
98 Τάγματος Εφοδιασμού Μεταφορών μας είπε ξεκάθαρα και αληθινά: Πάμε για
πόλεμο, δεν ξέρουμε πότε θα ανταμώσουμε πάλι, ο Θεός μαζί μας! Αλλά οι προδότες
είχαν άλλη γνώμη.
Αυτά κάμαμε όταν τα άχρηστα πολιτικά σαρκία μεταφέρονταν από την μια
τηλεοπτική οθόνη στην άλλη. Και οι συσκέψεις γινόντουσαν ΕΚΤΟΣ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ!
Γιατί άραγε; Για να πουλήσετε τους Ήρωες, να γκριζάρετε το Αιγαίο, να φτιάξετε
Ελσίνκι και Μαδρίτη με τουρκικά δικαιώματα και τώρα να πουλήσετε στρατιωτικές
υποδομές και λιμάνια ω «σπουδαίοι» γραικύλοι!
Οι Ήρωες κάμανε τον απαραίτητο έλεγχο στα Ίμια για να βληθούν από τα
τουρκικά σκυλιά και να πούνε οι Εφιάλτες πως τάχα έπαθαν βέρτιγκο. Όμως τα
αεροπλάνα περίμεναν στους αεροδιαδρόμους πλησίον του πεδίου της Τιμής και οι
Έλληνες Ίκαροι αγωνιούσαν καθώς μάταια περίμεναν εντολή επέμβασης. Και οι
καταδρομείς μας πήραν σήμα να εγκαταλείψουν ελληνικό έδαφος. Η σημαία μας η
αιματοβαμμένη έπεσε από τον νεοταξικό παγκάλειο αέρα. Και εμείς όλοι πήραμε
εντολή μετά από περίπου 6 ώρες να εγκαταλείψουμε τις προκαθορισμένες θέσεις
μάχης που είχαμε ήδη καταλάβει.
Όμως η Ιστορία είναι δίκαιη και κάνει κύκλους ακριβείας. Οι Ένοπλες
Δυνάμεις τάσσουν πως θα ρίχνουν πλέον τα τουρκικά πολεμικά μέσα. Ο Λαϊκός
Εθνικισμός μας που μονάχα εκείνος τιμάει μαζί με τον αγνό και πατριώτη λαό μας
τους Ήρωες είναι έτοιμος να αναλάβει την εξουσία της χώρας. Εθνικά, λαϊκά,
επαναστατικά, ελληνικά. Όλοι μαζί για την Ελευθερία της Πατρίδος και το Αίμα
των Παλικαριών. Για τη Μεγάλη Ελλάδα και τις Μεγάλες Ψυχές. Είμαστε έτοιμοι να
πάρουμε κι όχι να δώσουμε γη. Δόξα και Τιμή στους Βλαχάκο, Καραθανάση και
Γιαλοψό. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=YDZH0dvhn18
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου