«Η Ελλάδα ή θα είναι μια Μεγάλη και Κυρίαρχη Δύναμη ή δεν θα είναι καθόλου Ελλάδα!»

Σύμφωνα με την επιστήμη της γεωπολιτικής ισχύουν τα παρακάτω:
H ύπαρξη ενός κράτους προσδιορίζεται απαραίτητα από τρία συστατικά στοιχεία: α)Τον Χώρο β)Τον Λαό και γ)Την Κυριαρχία.
Εφ' όσον λείπει το τρίτο στοιχείο, υφίσταται μεν τυπικά Κράτος, χωρίς όμως κυρίαρχη εξουσία, μερικά ή ολότελα υποταγμένο σε ένα άλλο Κράτος. Οι άλλες δύο παράμετροι της ύπαρξης του Κράτους, είναι αναγκαίες και «πυρηνικές» για την κρατική υπόσταση. Ο Χώρος και ο Λαός, είναι αντίστοιχα για το Κράτος ότι το σώμα και η ψυχή για κάθε έμβιο όν. Το νεώτερο Ελληνικό κράτος από την πρώτη στιγμή της υπάρξεώς του είχε προβλήματα βασικά και στις τρεις Γεωπολιτικές Παραμέτρους, που συνιστούν την ύπαρξή του. Πρώτα από όλα στο ζήτημα του «Χώρου» γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι το κράτος που προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821 εάν μη τι άλλο, γεωστρατηγικά δεν ήταν βιώσιμο και βρισκότανε στην πραγματικότητα στο έλεος τόσο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όσο και της κυρίαρχης στις θάλασσες Αγγλικής Αυτοκρατορίας.
Όσο για την παράμετρο «ΛΑΟΣ», επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι μέσα στα όρια του «ελεύθερου» Ελληνικού κράτους στα 1830 ζούσε μονάχα μία μειοψηφία των Ελλήνων. Ας μη αναφερθούμε στο ζήτημα της κυριαρχίας. Αρκεί να θυμηθούμε τον ναυτικό αποκλεισμό της χώρας μας στα μέσα του 19ου αιώνος εξ αφορμής ενός Εβραίου απατεώνα, του γνωστού Πατσίφικο, ναυτικό αποκλεισμό που ανάγκασε την Ελλάδα να ταπεινωθεί, αφού πρώτα μέτρησε αρκετούς νεκρούς από πείνα. Δεκάδες χιλιάδες νεκρούς από πείνα γνώρισε και έναν αιώνα αργότερα. Πάλι από τον ναυτικό αποκλεισμό των ιδίων δυνάμεων.

Η ίδρυση του νεωτέρου Ελληνικού κράτους μετά την Επανάσταση του 1821 ήταν αποτέλεσμα της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων, πράξη υπερόχου ηρωισμού του Γένους μας, αλλά και έργο των μεγάλων δυνάμεων, που ήθελαν, όμως, την Ελλάδα κατ' ουσίαν προτεκτοράτο.Βεβαίως, η ορμή του Έθνους μας και η Μεγάλη Ιδέα διέψευσαν τις προσδοκίες των δήθεν συμμάχων μας και παρ' ολίγον η Ελλάς να καταστεί μεγάλη δύναμις, ρυθμιστής και κυρίαρχος του κρίσιμου και ζωτικού γεωπολιτικού χώρου της Ανατολικής Μεσογείου!
Η Μικρασιατική καταστροφή έφερε στην επιφάνεια την θεωρία της «μικράς και εντίμου Ελλάδος», μία θεωρία πέρα για πέρα αντίθετη προς τους νόμους της γεωπολιτικής. Στη θέση που βρίσκεται η Ελλάδα, στην κρίσιμη γεωστρατηγικά αυτή θέση, πρέπει να καταλάβουμε πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κανένα μικρό και. έντιμο κράτος. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Μονακό, ούτε Λιχνενστάιν, ούτε καν Δανία ή Λουξεμβούργο.
Η Ελλάδα ή θα είναι μεγάλη και κυρίαρχη ή δεν θα είναι καθόλου Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν στην θέση που βρίσκεται η Ελλάς γεωστρατηγικά να υπάρχει ένα «μικρό», κυρίαρχο κράτος.
Λέει σχετικώς η επιστήμη της γεωπολιτικής:
«Οι μικρές χώρες όπου κι αν γυρίσουν, βρίσκουν εμπόδια στον δρόμο τους. Το αεροπλάνο και οι ραδιοεπικοινωνίες τις κρατούν υπό την θέληση των ισχυρότερων γειτόνων τους. Τα σχέδιά τους κι οι ελπίδες τους εξατμίζονται σε όνειρα ή συμπυκνώνονται σε συμπλέγματα ικανοποίησης, σε τέτοιο βαθμό προσαρμοσμένα στην πολιτική ισχύος των γειτόνων τους, ώστε φαίνεται να μην υπάρχει χώρος για δική τους πολιτική. Τότε οι μικρές χώρες δεν έχουν πια το δικαίωμα να υπάρχουν. Γιατί κάθε χώρα όχι μόνο πρέπει να ξέρει πως ενεργεί μία Δύναμη, αλλά και να θέλει να ενεργεί σαν Δύναμη».
Όλα αυτά που αναφέρει ο πατέρας της επιστήμης της Γεωπολιτικής, δυστυχώς ποτέ δεν έγιναν επίσημη πολιτική του Ελληνικού κράτους στους δύο τελευταίους αιώνες.
Η ξενοκρατία στη χώρα μας έχει βαθιές ρίζες, ρίζες που φθάνουν μέχρι τα 1822-1823, όταν Άγγλοι και Εβραίοι τραπεζίτες με τα περίφημα δάνεια του αγώνα υποδούλωναν οικονομικά την Πατρίδα μας για περισσότερο από έναν αιώνα.
Η νεώτερη Ελληνική Ιστορία, όπως την διδάσκονται τα παιδιά μας, όπως τους την διδάσκουν οι «ινστρούχτορες» της συμφοράς, είναι γεμάτη ψέματα.
Πολλά τα ψέματα και το πιο μεγάλο από όλα αυτά η αντίληψη που καλλιεργήθηκε για διακόσια σχεδόν χρόνια ότι η Ελλάς οφείλει να είναι στο πλευρό της μεγάλης ναυτικής δυνάμεως, που κυριαρχεί στην Μεσόγειο, προκειμένου να έχει εξασφαλισμένη την ανεξαρτησία της. Μια τέτοια αντίληψη της Ιστορίας είναι σαφές ότι είναι αντίληψη ΥΠΟΤΑΓΗΣ γιατί η Ελλάς είναι εύκολο κανείς να διαπιστώσει και με μια απλή ματιά στον χάρτη ότι είναι μια χώρα ναυτική και η θάλασσα είναι ο χώρος, που περισσότερο προσφέρεται για να της δώσει δύναμη και κυριαρχία και να την καταστήσει μεγάλο κράτος. Ακόμη, από την μελέτη της Ιστορίας προκύπτει ότι όποτε η Ελλάς, είτε στην Αρχαιότητα, είτε στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας παραμέλησε την ναυτική της ισχύ, γνώρισε στην συνέχεια τον όλεθρο και την καταστροφή.
Δεν υπήρξε λοιπόν, ουσιαστικά ελεύθερο κράτος η Ελλάς, παρ' όλο το γεγονός ότι τα παιδιά της έγραψαν για περισσότερα από 100 χρόνια χρυσές σελίδες δόξης και πολεμικής αρετής, που ανάμεσά τους κορυφαίες στέκουν η Εθνεγερσία του 1821, ο Μακεδονικός Αγώνας, το 1912-1913 και η ηρωική εξόρμηση, εκατό ακριβώς χρόνια μετά την εθνική επανάσταση, προς την Άγκυρα στα 1921, προς το πεπρωμένο του Γένους, την Μεγάλη Ιδέα.

xryshaygh