Πότε θα λογοδοτήσει ο πρωθυπουργός του Twitter;

Του Γιώργου Χαρβαλιά*
Ένα και μόνο ελαφρυντικό θα μπορέσουν να επικαλεστούν οι σημερινοί κυβερνώντες στην λογοδοσία που σύντομα έρχεται, αν μη τι άλλο, για την απόκρυψη της αλήθειας από τον ελληνικό λαό: Επίκληση άγνοιας, επειδή όπως ομολογεί κι ο Βενιζέλος, δεν συμμετέχουν, ούτε ως παρατηρητές, στην λήψη αποφάσεων! Αποφάσεων καταλυτικών για το μέλλον της Ελλάδας, που λαμβάνονται από ξένους, προς όφελος ξένων και χωρίς την παραμικρή παρέμβαση της εκλεγμένης(δυστυχώς) ελληνικής κυβέρνησης.
Και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας, γνωρίζει πλέον από τα ελληνικά ΜΜΕ που, θέλοντας και μη, αναπαράγουν τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις του ξένου τύπου, καθώς και τις επίσημες δηλώσεις πολιτικών της ευρωζώνης, ότι τις επόμενες ημέρες επίκειται νέα «διευθέτηση» του ελληνικού προβλήματος χρέους. Δεν γνωρίζει όμως την μέθοδο. Και τις συνέπειες της. Γιατί οι κυβερνώντες, πεισματικά αρνούνται να παραδεχτούν ότι η υποτιθέμενη «δεύτερη διάσωση» της Ελλάδας, που συνομολογήθηκε την 21^η Ιουλίου, είναι ένα κουρελόχαρτο που έχει ξεπεραστεί από την σημερινή δημοσιονομική πραγματικότητα.
Ο πολιτικός αυτός στρουθοκαμηλισμός επιδέχεται δύο μόνον ερμηνειών, καθόλου κολακευτικών για την κυβέρνηση της χώρας. Είτε οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος δεν έχουν ακριβή εικόνα για την «νέα λύση» που αποφασίζεται ερήμην τους, είτε γνωρίζουν τι έρχεται και ψεύδονται ενσυνείδητα. Διαλέγετε και παίρνετε.
Σε κάθε περίπτωση, όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι πάμε για ένα «βαθύτερο κούρεμα» του ελληνικού χρέους, μονομιάς είτε με δόσεις. Τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
Αν η διαδικασία γίνει μέσω του Private Sector Involvement, όπως φημολογείται, πως και γιατί θα πεισθούν οι ιδιώτες ομολογιούχοι να συμμετάσχουν εθελοντικά στην εγγραφή μεγαλύτερων ζημιών από το 21% που προέβλεπε η συμφωνημένη ανταλλαγή(roll over)της 21^ης Ιουλίου;
Αν η διαδικασία δεν είναι ακριβώς…εθελοντική, αλλά «ημιυποχρεωτική», θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός που θα επισημοποιήσει την ελληνική χρεοκοπία και την συνακόλουθη πληρωμή «ασφάλιστρων κινδύνου»;
Με ποιους όρους θα καλύψουν οι ξένες κυβερνήσεις τις ζημιές στο τραπεζικό τους σύστημα; Και κυρίως, τι ανταλλάγματα ή «εμπράγματες εγγυήσεις» θα ζητήσουν από την Ελλάδα για να συναινέσουν σε περαιτέρω «διαγραφή» χρέους;
Πώς θα καλυφθούν οι όποιες αξιώσεις των ιδιωτών ομολογιούχων; Μήπως με «παραχώρηση δικαιωμάτων» επί ελληνικής δημόσιας περιουσίας, όπως προβλέπει το διαβόητο «σχέδιο ΕΥΡΗΚΑ» και οι «ιδέες» που διακινούν Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι;
Ποιες εγγυήσεις δίνονται για την εύρυθμη λειτουργία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος μετά την υπαγωγή των περισσότερων τραπεζών στο ταμείο χρηματοπιστωτικής στήριξης; Πώς διασφαλίζεται η αποτροπή της κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων;
Και τέλος γιατί ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Λουκάς Παπαδήμος και ο παρακοιμώμενος του πρωθυπουργού, υπουργός Εξωτερικών, Σταύρος Λαμπρινίδης προειδοποιούν ότι είναι «κακό πράγμα» η περαιτέρω αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους; Γνωρίζουν κάτι ή απλώς υιοθετούν από…κεκτημένη ταχύτητα τις απόψεις του διεθνούς τραπεζικού λόμπι;
Απλά και αυτονόητα ερωτήματα που ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχαν τύχει απάντησης, καθώς η κυβέρνηση αρνείται να ενημερώσει τον ελληνικό λαό και ο πρωθυπουργός επικοινωνεί με τον λαό μέσω…twitter !
Αυτή είναι βεβαίως η ήπια εκδοχή της κυβερνητικής ανεπάρκειας. Γιατί έτσι και αποδειχτεί ότι ο κ. Παπανδρέου όχι μόνο γνώριζε, αλλά και σχεδίαζε πτυχές του δράματος, θα πάμε σε άλλες σφαίρες…προσαρμογής.
Όχι δημοσιονομικής. Αυστηρά δικονομικής! (* δημοσιεύεται στον ” Τύπο της Κυριακής”)

hellenicrevenge