Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

ΤΡΑΓΩΔΙΑ...ΠΟΛΙΤΙ ΚΟΙ= ΠΙΟΝΙΑ


Όποιος θέλει να συνειδητοποιήσει σε ποια – τραγική – κατάσταση βρισκόμαστε, τα τελευταία τριάντα έξι χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει – με τη δέουσα προσοχή και το ανάλογο ενδιαφέρον – τα πολιτικά δρώμενα. Το στίγμα αυτής της κατάστασης το δίνει η απάντηση του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, σε ερώτηση που του υπέβαλαν, πρόσφατα, Έλληνες φοιτητές στο Λονδίνο, σχετικά με τη μείωση των μισθών και των συντάξεων. «Προσπάθησα – τους είπε – να πείσω την τρόϊκα λέγοντας κοιτάξτε, αλλάζουμε το φορολογικό νόμο και αυτό θα φέρει αυξημένα έσοδα και εκείνοι μου είπαν: Για την ώρα κόψε τους μισθούς, αύξησε το Φ.Π.Α. και μετά συζητάμε τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για τη φορολογική μεταρρύθμιση».

Προσέξτε την παραπάνω απάντηση του Έλληνα υπουργού των Οικονομικών προς τους Έλληνες φοιτητές που κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο, γιατί παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Προσπάθησε να πείσει όχι το Υπουργικό Συμβούλιο, ούτε το Εθνικό Κοινοβούλιο – που σε μια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ψηφίζει τους νόμους – αλλά την “τρόικα”, δηλαδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Αυτή, λοιπόν, μας επιβάλλει ποιους νόμους θα εφαρμόσουμε, ποια πολιτική θα ακολουθήσουμε, πώς θα βγούμε – αν τελικά βγούμε – από τη βαθιά κρίση, αν θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία.

Δηλαδή, όσο θα υπάρχει “τρόικα”, όσο θα ισχύει το “Μνημόνιο” ούτε οι τριακόσιοι βουλευτές, ούτε οι πενήντα υπουργοί χρειάζονται. Αν το καλοσκεφτούμε και, αν έχουμε το θάρρος να το ομολογήσουμε, δεν πρόκειται για απλή επιτήρηση πρόκειται, στην ουσία, για σιωπηρή κατάργηση του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος, τις τύχες της πατρίδας μας δεν τις ρυθμίζουμε πλέον εμείς με τους αντιπροσώπους μας, τις ρυθμίζουν οι ξένοι, τις ρυθμίζουν οι δανειστές μας.
Ωραία, πράγματι, κατάληξη! Ωραία Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είχαμε όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Αργά, αλλά σταθερά, επί 36 ολόκληρα χρόνια, κατεβαίναμε, ένα-ένα το σκαλί και κατρακυλούσαμε “στου κακού τη σκάλα”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου