Γράφει ο Μάκης Π.Θα σας πω απλά πως βλέπω τα πράγματα. Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι σύμβουλος, δεν είμαι τίποτε.
Κατ’ αρχή θεωρώ ότι, εδώ κι ένα χρόνο τουλάχιστον δεχόμαστε συντονισμένη επίθεση, με απώτερο αντικειμενικό σκοπό τον πλήρη έλεγχο της Χώρας μας.
Ίσως στην αρχή να μην επρόκειτο περί αυτού, τώρα όμως έτσι μου φαίνονται τα πράγματα.
Αν δεν συμφωνείτε τότε, μην διαβάσετε παρακάτω διότι, δεν έχει νόημα.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει ίσως δεν το αντιλαμβάνονται ακόμη και κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι… διότι, πολύ απλά τους δείχνουν μόνον αυτά που πρέπει να δουν και αποκρύβουν τα υπόλοιπα.
Πάντα έτσι γινόταν σε αυτές τις περιπτώσεις. Την αλήθεια την μάθαιναν τελευταίοι οι
άμεσα ενδιαφερόμενοι…
Σ’ αυτήν την περίπτωση λοιπόν όπου μία Χώρα δέχεται επίθεση, είτε αντιστέκεται και πολεμάει, είτε συνθηκολογεί υπό όρους, είτε παραδίδεται άνευ όρων.
Θυμάστε τις “κόκκινες γραμμές”… που λέγαμε και τραγουδούσαμε, ήταν οι όροι.
Εμείς έχουμε συνθηκολογήσει με απαράδεκτους όρους και πολύ σύντομα θα έχουμε παραδώσει τα πάντα άνευ όρων.
Χωρίς κόκκινες γραμμές δηλαδή…
Εν τω μεταξύ, έχουμε θύματα ολοένα και περισσότερα, ενώ ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ…
Θα έρθουν τα αποσπάσματα των κατακτητών τους επόμενους μήνες, θα μαζέψουν πάλι κάποιους συναθρώπους μας σε ένα ΧΥΤΑ και θα μας εκτελέσουν με 14 δις σφαίρες…
Μετά… βλέπουμε.
Αυτό γίνεται 2,5 χρόνια τώρα. Είναι μέρος της συνθήκης…
Ε λοιπόν ΘΕΛΩ ΠΟΛΕΜΟ.
ΘΑ ΜΑΤΩΣΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ, πάει τελείωσε.
Θα πρέπει να χτυπηθούν όλα ανεξαιρέτως τα αδύνατα σημεία τους τα έχοντα σχέση με την οικονομία, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική, τη γεωστρατηγική, την ψυχολογία, το ηθικό, το Δίκαιο, τη θρησκεία, την Ιστορία, τη Φιλοσοφία και δε συμμαζεύεται.
Ο Πόλεμος δεν είναι εύκολη δουλειά, απλά αναγκάζεσαι να τον κηρύξεις, με την ελπίδα να νικήσεις και να ελευθερωθείς.
Σε έναν πόλεμο όμως, κανένας μαχητής δεν πρέπει να εγκαταλείπεται στην τύχη του.
Μ’ ακούτε Στρατηγέ;
Από εσάς μέχρι και τον τελευταίο Φαντάρο η μερίδα φαγητού πρέπει να είναι επαρκής… διότι, δεν δικαιολογούνται απώλειες από φίλιες ενέργειες , παρά μόνον από εχθρικές.
Διότι στον πόλεμο που θέλω να κάνουμε, πρέπει να υπάρχει ηθική ! Αλλιώς, θα κάνουμε πίσω!!
Πάλι θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές αλλά, για έναν μεγάλο σκοπό, τόσο μεγάλο που μπορώ να αποδεχθώ όποια “περικοπή” γουστάρετε.
Ο Έλληνας πολεμάει μέχρι θανάτου, όταν πιστέψει στο Δίκαιο του αγώνα.
Η λεπτομερής λύση που θα ήθελαν μερικοί να περιγράψω, δεν περιγράφεται αφού, εξαρτάται από τις εκάστοτε αντιδράσεις του “εχθρού”.
Δεν είναι του παρόντος να μπούμε σε τέτοιες εκτιμήσεις ούτε, έχω τις γνώσεις και τις πληροφορίες να το κάνω μόνος μου.
Αυτά , από το “μέτωπο” που έχω στο νου μου…
http://kostasxan.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου