Η ευρωλαγνεία και η δραχμοφοβία παραμένουν σταθερά το γερό χαρτί των
γραικύλων πολιτικάντηδων του κατοχικού καθεστώτος στα πλαίσια του σχεδίου
τρομοκράτησης των Ελλήνων. Η επιχείρηση χειραγωγήσεως του λαού προκειμένου να
εξακολουθήσει να παρέχει την ανοχή στη δική του οικονομική αφαίμαξη και τον
ακρωτηριασμό της εθνικής μας κυριαρχίας χρειάζεται ένα σκιάχτρο και έναν
ψεύτικο λυτρωτικό σκοπό. Ακριβώς όπως συμβαίνει στα παραμύθια με το δράκο και τον
πρίγκιπα.
Παρακολουθούμε λοιπόν το θέατρο του παραλόγου όταν επιχειρείται η
δημοσιονομική τάχα εξυγίανση της εθνικής μας οικονομίας στα πλαίσια ενός
ενιαίου και αυστηρά δεσμευτικού συστήματος που εξασφαλίζει το ευρώ ως
νομισματική μονάδα. Το δε οικονομικό περιβάλλον είναι όπως ομολογείται από
όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ναρκοθετημένο από εξαρτήσεις και στρεβλώσεις
και χρέη που οφείλονται στην επιβολή των τραπεζικών συναλλαγών και των ομολόγων
επί της παραγωγής και της εργασίας.
Το ευρώ δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά το νομισματικό σκέλος της
παγκοσμιοποίησης, ένας αγωγός που συνδέει όλα τα κράτη – μέλη και τις ενέργειές
τους μεταφέροντας τις αδυναμίες του συστήματος από το ένα μέλος στο άλλο. Είναι
σαν να μπαίνουμε μέσα σε μια σήραγγα προκειμένου να μεταβούμε από την μια πόλη
σε μια άλλη. Όπως ακριβώς ακολουθούμε την προεπιλεγμένη διαδρομή χωρίς να
λοξοδρομούμε, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την ενιαία νομισματική μονάδα. Και
όπως ακριβώς έχει αλλοιωθεί το τοπίο και έχουν πέσει κάποιοι ορεινοί όγκοι για
να φτιαχτεί η σήραγγα, έτσι ακριβώς ισοπεδώθηκαν η βιομηχανία και η πρωτογενής
παραγωγή μας ώστε να απολαύσουμε τα κοινά, άκοπα και χρηματοοικονομικά «αγαθά»
της ψευτοευρώπης.
Ο λόγος της ισοπέδωσης του εθνικού χαρακτήρα της οικονομίας μας δεν
ήταν φυσικά η ευημερία αλλά η εξάρτηση της χώρας από ένα εξωτερικό κέντρο λήψης
αποφάσεων που δεν θα μας άφηνε περιθώρια ελιγμών. Πλέον η Ελλάς είχε χάσει την
δυνατότητα να αυτοσυντηρηθεί και να αναπτυχθεί. Το ελληνικό προϊόν περιορίστηκε
και η οικονομική αποταμίευση του έθνους συρρικνώθηκε. Οι υπηρεσίες κατέλαβαν
μέγιστο τμήμα στην αγορά εργασίας και το δημόσιο ταμείο δόθηκε στους τραπεζίτες
του διεθνιστικού νεοταξισμού. Σταματήσαμε να παράγουμε τα άμεσα χρειαζούμενα
σαν πρώτα και ο κουμπαράς του έθνους άρχισε να αδυνατίζει.
Αυτό το αδυνάτισμα της εθνικής οικονομίας που δεν ήταν πια εθνική
οφειλόταν και σε ένα ακόμη λόγο πάρα πολύ βασικό. Το ευρώ έγινε το μέσον
ξεπλύματος των υπόγειων συναλλαγών μεταξύ των τοπικών πολιτικάντηδων και της
διεθνούς εξουσιαστικής ελίτ του σιωνισμού. Τα πλούσια ανταλλάγματα της
παγκοσμιοποίησης προς τους φυτευτούς εξουσιαστές έγιναν πνιγερός δεσμός και τα
χρέη που δημιούργησε το καθεστώς προκειμένου να εδραιωθεί αυτό και οι βαστάζοι
του επάνω στην πλάτη του λαού γίνηκαν από ιδιωτικά δημόσια και εθνικά.
Τα μνημόνια μαζί με το ευρώ έγιναν χειροπέδες που μας δέσανε στο τραίνο
της αμαρτίας που σαν σχηματιστεί η παγκόσμια διακυβέρνηση θα δώσει τη θέση του
στο παγκόσμιο νόμισμα. Όμως οι βαστάζοι πρέπει να αποπροσανατολίσουν το λαό που
χάνει δουλειές, σπίτια και ζωές ώστε να εξακολουθήσουν να τα χάνουν. Και έτσι
τα παπαγαλάκια στα καθεστωτικά ΜΜΕ μας λένε πως αν φύγουμε από το ενιαίο
νόμισμα θα μείνουμε στο δρόμο και θα καταστραφούμε. Θα μας κόψουνε οι δυνάστες
δανειστές τα δάνεια του ολέθρου και θα πεινάσουμε δίχως πατρίδα.
Μα αυτό ακριβώς μας συμβαίνει μέσα στο τούνελ που μας βάλανε οι
πολιτικάντηδες του τρόμου. Και έτσι όπως μας παίρνουν τον ιδρώτα και αφαιρούν
το οξυγόνο δίχως περιθώρια ελιγμών, οδηγούν ολάκερο το έθνος στον μηδενισμό και
την αυτοχειρία. Και έτσι βλέπουμε τους μεγαλοδημοσιογράφους που ορμούν να
ξεσχίσουν τον κάθε χειμαζόμενο Έλληνα που αντιδρά και τον Εθνικιστή που
βούλεται ελληνικά, να μετατρέπονται σε κανισάκια ρωτώντας τον πολιτικάντη αν
γλιτώσαμε την έξοδο από τη φυλακή της «Ευρωπαϊκής» Ενώσεως και του δανεισμού
όταν ο ίδιος αλλάζει εσώρουχα μπροστά στα νεοταξικά αφεντικά του.
Ο Λαϊκός Εθνικισμός δεν πάσχει από καμία απολύτως ευρωφοβία όπως μας
κατηγορούν γιατί πρώτα από όλα μας νοιάζει η πατρίδα μας και γιατί αυτή η
Ευρώπη που μας παρουσιάζουν είναι ένα φάντασμα του εαυτού της. Εμείς οι Έλληνες
Εθνικιστές πάσχουμε από μια ανίατη εθνολατρεία από την οποία δεν πρόκειται να
θεραπευτούμε ποτέ. Αγαπούμε την ράτσα μας, λατρεύουμε το έθνος το ελληνικό που
μας γέννησε και θέλουμε να εργαστούμε μονάχα για κείνο και τους ανθρώπους που
μας περιβάλλουν. Είμαστε εραστές του φωτός και της ελευθερίας.
Μας αρέσει να παράγουμε τα αγαθά μοναχοί μας κάτω από την ευεργετική
παρουσία του ελληνικού ήλιου. Να εξαρτιόμαστε μονάχα από το δικό μας μυαλό και
το δικό μας χέρι. Και αφού φτιάξουμε το χωράφι και το εργοστάσιο, θα φτιάξουμε
από την αρχή νόμισμα δικό μας. Τότε δεν θα έχουμε πια να περιμένουμε τίποτα από
έξω. Θα έχουμε διαχείριση, φαγητό, εργασία και στρατιωτικό εξοπλισμό μέσα από
τα εθνικά μας σύνορα και θα εξάγουμε ισχύ και παρουσία ελληνική έξω από τα
σύνορα. Τότε τα ψευτοχρέη θα πάνε στα σκουπίδια μαζί με το Σύστημα. Η Ελληνική
Υπεραξία του Εθνικοκοινωνισμού μας θα σκιάσει τον νεοταξισμό και θα μας
εξασφαλίσει αληθινή εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου