Η μαχόμενη Ελληνική κοινωνία θα πρέπει, απέναντι σ όλους αυτούς που επιχειρούν να την πειθαναγκάσουν να συμβιβαστεί με το ρομαντισμό της στο όνειρο, να διαμορφώσει και να αντιπαραθέσει αποφασιστικά το πολιτικό της όραμα και τους ασυμβίβαστους ηγέτες της, που θα δρομολογήσουν τον αταλάντευτο ξεσηκωμό της.
Χωρίς τέτοιο στόχο η μάχη θα χαθεί. Και αν χαθεί και αυτή τη φορά η μάχη, τότε θα έχει χαθεί οριστικά ο πόλεμος, και θα μπει ταφόπλακα και στο τελευταίο ίχνος ελπίδας.
γράφει ο Reporto
Δηλητήριο ακόμη και από τα μάτια έσταζε το πρωί στον "ΑΝΤΕΝΑ" η ΠΑΣΟΚοθρεμμένη υφυπουργός (Εύη Χριστοφιλοπούλου) στο μαγαζάκι της Διαμαντοπούλου με αντικείμενο την εθνοκτόνο παιδεία του κατευθυνόμενου ανθελληνισμού.
Δηλητήριο και χολή για την κοινωνία που γυρνά αποφασιστικά την πλάτη στο πολιτικό σύστημα.
Μίσος για την κοινωνία που άργησε μεν, συνειδητοποίησε δε την κορυφαία πολιτική εξαπάτηση σε βάρος της, από τον εντολοδόχο που την κυβερνά.
Μίσος και δηλητήριο για την κοινωνία που αρνείται να καταστεί μεταχρονολογημένα συνένοχος στο έγκλημα σε βάρος του τόπου.
Και δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη αντίδραση…
Δεν πρόκειται για προσωπική αστοχία μιας ολοφάνερα αντικοινωνικής στάσης μιας πολιτικού που εμφορείται από αντικοινωνική εμπάθεια…
Πρόκειται για μια γενικευμένη ψυχολογία αντεπίθεσης των πολιτικών ανδρεικέλων που συνειδητοποιούν το οριστικό τους διαζύγιο με την κοινωνία που περιφρόνησαν, με την κοινωνία που εξαπάτησαν, με την κοινωνία που συνολικά στοχοποίησαν, ταυτιζόμενοι επικίνδυνα με τους δήμιους της ίδιας μας της ζωής.
Συνειδητοποιούν ότι πλέον χάνουν με ρυθμούς ανεξέλεγκτους και τα τελευταία τους ερείσματα στην «κρίσιμη» μάζα των «κοψοχέρηδων» που χρόνια εξαπατούσαν και ελέω αυτών ασυδοτούσαν σε βάρος μιας κοινωνίας ολόκληρης...
Πρόκειται για μια επικίνδυνη εξαλλαγή του χρεοκοπημένου πολιτικού προσωπικού που συνειδητοποιεί πως ήρθε η ώρα να γευτεί από την κοινωνία το μόνο συναίσθημα που του αξίζει πραγματικά. Το μίσος. Την οργή. Και την αποφασιστικότητα να εκδικηθεί για το βιασμό και της εμπιστοσύνης της και της ζωής της.
Η προκλητική «κορασίδα» της πολιτικής ωστόσο, επεχείρησε και ένα βήμα παραπέρα στον ολέθριο πολιτικό κατήφορο στον οποίο έχει περιπέσει. Ταύτισε την απόλυτα δικαιολογημένη πολιτική κριτική της κοινωνίας που την εξαπάτησαν με πρωτοφανή πολιτικά ψεύδη, με πρακτικές που ανοίγουν «ολισθηρούς δρόμους για τη δημοκρατία».
Προφανώς η ανεκδιήγητη πολιτικός, ταυτίζει την έννοια της δημοκρατίας με το ανεξέλεγκτο δικαίωμα του πολιτικού προσωπικού να εξαπατά μόνιμα την κοινωνία που το εμπιστεύεται.
Η κοινωνία οφείλει να έχει αυξημένη επαγρύπνηση...
Αυτός ο επικίνδυνος κατήφορος, δε συνιστά φραστική ή εκφραστική αστοχία στιγμής.
Είναι αποκαλυπτικός για τις πραγματικές διαθέσεις των επικίνδυνων που λυμαίνονται την πολιτική εξουσία του τόπου.
Και καλό είναι η μαχόμενη κοινωνία να εγκαταλείψει τον υπερβολικό ρομαντισμό και την αγνότητα του αγανακτισμένου που επιχειρούν συντονισμένα να της επιβάλουν.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι.
Και ως τέτοιοι δε θα διστάσουν να σύρουν αυτό το λαό ακόμα και σε εμφύλια αντιπαράθεση επιδιώκοντας να κυριαρχήσουν πάνω στα ερείπια της προδομένης μας ελπίδας.
Την ώρα της κρίσης λοιπόν αυτή η κοινωνία πρέπει να είναι πανέτοιμη και για να ανταποκριθεί στο ρόλο της ως πολιτικός εκδικητής όλων εκείνων που βίασαν τα όνειρα και τη ζωή της…
Αλλά κυρίως να ανταποκριθεί στο ρόλο της προκειμένου να καταστεί ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων και των αλλαγών που έχει ανάγκη ο τόπος, για να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και την εκχωρημένη από τους αδίστακτους εθνική μας κυριαρχία.
Κι απέναντι σ όλους αυτούς που επιχειρούν να την πειθαναγκάσουν να συμβιβαστεί με το ρομαντισμό της στο όνειρο, θα πρέπει να αντιπαραθέσει αποφασιστικά το πολιτικό της όραμα και τους ασυμβίβαστους ηγέτες της που θα δρομολογήσουν τον αταλάντευτο ξεσηκωμό της.
mpikanstinpoli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου