περιόριζαν δραστικά τις δαπάνες και προχωρούσαν σε αυξήσεις φόρων κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα έπρεπε να αντικατασταθούν. Και τότε μια νέα κυβέρνηση θα έκανε το αντίθετο: δηλαδή, θα επιδείκνυε ένα οικονομικό κίνητρο, ή αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν κυκλική πολιτική".
Η Guardian ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερη διαπραγματευτική πολιτική από αυτή που χρησιμοποιεί και τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας το επιβεβαιώνουν. Τα χρήματα από το ΔΝΤ θα δοθούν ενώ οι ευρωπαίοι ρυθμιστές θα βρίσκονται σε συνεχή αντιπαράθεση για το χρονικό της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Ωστόσο, είναι βέβαιο, επισημαίνεται στο άρθρο, ότι κανείς δεν θέλει να επαναληφθεί το φαινόμενο κατάρρευσης Lehman Brothers .
"Τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ένα παιχνίδι μικροπολιτικής". Όπως εκτιμά η Guardian, μια δημοκρατικά υπεύθυνη Ελληνική κυβέρνηση θα ακολουθούσε μια πολύ πιο σκληρή (διαπραγματευτική ) γραμμή με τις ευρωπαϊκές αρχές. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να αρχίσουν με ένα μορατόριουμ για τις πληρωμές τόκων, τα οποία σήμερα κυμαίνονται σε ποσοστό 6,6% του ΑΕΠ.
Αυτό θα απελευθέρωνε αρκετά κεφάλαια για ένα σοβαρό πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ενώ θα διαπραγματευόταν με τις αρχές για μια αναπόφευκτη διαγραφή χρέους.
Γράφει η Αναστασία Καζαντζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου