Δέν είναι άλλη μια επέτειος της Εθνικής μας παλιγγενεσίας, από αυτές που ομολογουμένως κατά το παρελθόν έχουν βρεί την Πατρίδα μας και σε δύσκολες στιγμές. Δεν είναι άλλη μια 25η Μαρτίου που θα πρέπει να εορταστεί με τα τυπικά και να ξεμπερδεύουμε. Φέτος η επέτειος της έναρξης του Εθνικού Απελυεθρωτικού αγώνα του 1821, βρίσκει την Ελλάδα μας τραυματισμένη από τις ριπές του τακτικού στρατού τις νέας τάξης, που με το μανδύα της πολιτικής διοίκησης απομυζά αδηφάγα τον Εθνικό μας πλούτο, αλλά και από τις ανροθόδοξες τακτικές και τις ασσύμετρες απειλές μιάς αλλης κάστας γραικύλων και προσκυνημένω που με τον μανδύα των αναθεωρητών ή των ανθρωπιστών επιχειρούν να ξεριζώσουν από το Έθνος τους συνεκτικούς του ιστούς.
Η κατοχή της Νέας Τάξης μπορεί να μην έχει κάνει ακόμη εμφανή την Στρατιωτική της παρουσία, αλλά η παρουσία και μόνο του ΔΝΤ και των ξένων οικονομικών επιτηρητών αρκεί για να την νοιώσουμε και να την βιώσουμε για μεγάλο διάστημα αν δεν περάσουμε γρήγορα κι αποτελεσματικά στην αντεπίθεση και τις γραμμές της Ελληνικής Αντίστασης. Φέτος θα τιμήσουμε την 25η Μαρτίου φτωχότεροι και πιό χρεωμένοι, σε συλλογικό και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να λυγίσουμε. Είναι εξάλλου διατυπωμένη η πεποίθηση μας ότι εδώ τριγύρω από αυτές τις στήλες, αυτής της εφημερίδας, είτε σαν διαμορφωτές, είτε σαν αναγνώστες βρίσκονται Έλληνες που χωρίς φαϊ ζούνε... Χωρίς Πατρίδα όχι...
stoxos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου