Το Ελληνικό διαφέρει από το ελλαδικό σαν η σάρκα και το αίμα από την ομίχλη και το νερό.
Τραβήξτε τα ζιζάνια που φύτρωσαν γύρω από το δέντρο μας, καθαρίστε το δέντρο από μύκητες και παράσιτα και μόνο τότε τα κλαδιά θα δίνουν καινούριους βλαστούς.....
Το Ελληνικό διαφέρει από το ελλαδικό σαν η σάρκα και το αίμα από την ομίχλη και το νερό. Οι Έλληνες και το κάθε τι το Ελληνικό είναι Ελληνικά όχι μόνο για την σάρκα και το αίμα, αλλά και για το πνεύμα και την ψυχή. Αντίθετα το ελλαδικό δεν διαθέτει ούτε πνεύμα και ούτε ψυχή: αυτά δεν θα μπορούσαν να γεννηθούν σε κάτι που είναι πλαστό, είναι δημιούργημα της ξενοκρατικής μηχανής και λειτουργεί όχι για τις ανάγκες των Ελλήνων, αλλά για την εκπλήρωση των αναγκών του κράτους και της πλουτοκρατικής τάξης του. Αντί της ψυχής και του πνεύματος το κάθε τι ελλαδικό έχει μέσα του μόνο κενό, είναι μια φούσκα. Όσα προπαγανδιστικά τεχνάσματα και να επινοεί το ελλαδικό κράτος και η κυβέρνησή του, ο κάθε πραγματικός Έλλην οπωσδήποτε θα «ακούσει» την μητρική «φωνή» του αίματος, θα αισθανθεί το πνεύμα και την ψυχή που θα τον καλεί. Μπορεί ο κάθε Έλλην αυτό να μην το καταλαβαίνει με το νου, αλλά η καρδιά του νιώθει το ψέμα και την απάτη….
Η άψυχη και αναίμακτη ελλαδική κρατική μηχανή δεν προκαλεί κανένα αίσθημα σε καμιά (ζωντανή και όχι νεκρική) Ελληνική ψυχή. Το εγγενής και το δικό σου σου δίνουν ελπίδα, σου δίνουν δύναμη και σε ενθαρρύνουν. Το ξένο και κάτι που είναι του κανενός στην καλύτερη περίπτωση σε αφήνει αδιάφορο.
Χωρίς την σχέση του αίματος, αλλά και χωρίς την αδελφική και την πνευματική σχέση, τις οποίες χρειάζονται από την φύση τους όλα τα μέλη ενός συνόλου, οι άνθρωποι μεταμορφώνονται μόνο και μόνο σε ένα άψυχο πολιτικό στοιχείο, δηλ σε πολίτες . Είναι αυτές οι σχέσεις των ανθρώπων και όχι οι νομικές που κάνουν όλα τα γύρο πράγματα, την Πατρώα Γη και τους γύρω ανθρώπους, πραγματικά δικά σου. Μόνο τότε τους πονάς.....
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αισθάνεται ο Έλλην πατριωτικά αισθήματα προς αυτό το ελλαδικό κράτος. Το κράτος αυτό δεν διαθέτει κανένα στόχο και δεν γεννά καμιά ιδέα. Η εξουσία είναι η αυτοσκοπός αυτού του κράτους και των εξουσιαστών του.
Αυτό το απλό πράγμα δεν το καταλαβαίνουν όλοι, αλλά ο κάθε Έλλην το αισθάνεται. Η στέρηση της πραγματικής Πατρίδας, του Εθνικού Σκοπού και της Ιστορίας, αλλά και η ελλαδική κρατική κενότητα και ψέμα δεν ανυψώνουν την ψυχή των Ελλήνων και δεν αγγίζουν το πνεύμα τους. Και γ’ αυτό το ελλαδικό κράτος δεν μπορεί (και ούτε έχει το δικαίωμα) να τους ζητάει κανένα επίτευγμα και ούτε καμιά δέσμευση και θυσία.
Γιατί οι Έλληνες πρέπει να προσπαθούν; Για χάρη των υπαλλήλων αυτού του κράτους; Μήπως επειδή ξαφνικά το κράτος αυτό αποφάσισε να εξισώσει τον κάθε ασιάτη, αλβανό και μαύρο με τους ιδιοκτήτες αυτής της Γης;
Πρέπει κάποιος να είναι ή πολύ αφελείς, δηλ. βλάκας, ή υποκριτής για να βάζει το Έθνος παν απ’ όλα και ταυτόχρονα να πιστεύει έστω σε μια υπόσχεση ή δέσμευση αυτού του κράτους και να επιδιώκει την σταθερότητά του.
Το ελλαδικό κράτος δεν έχει τίποτα Ελληνικό. Δεν υπάρχει ούτε Ελληνική παιδεία, ούτε Ελληνικός Στρατός, ούτε Ελληνική Αστυνομία, ούτε δημοκρατία, ούτε φιλελευθερισμός. Δεν υπάρχει Ελληνική Πολιτική γενικά. Υπάρχει μια μεγάλη μπιουροκρατική και προπαγανδιστική μηχανή, που τροφοδοτεί ένα ολόκληρο στρατό γραφειοκρατών, πολιτικάντηδων και άλλα παρόμοια παράσιτα. Στα εντότερα αυτού του κράτους δεν επικρατεί όχι μόνο κανένα Ελληνικό πνεύμα, αλλά ούτε και υπάρχει έστω και λύγο ενδιαφέρον για κάθε τι Ελληνικό.
Έχοντας σβήσει από το κράτος, από την πολιτική, από την ιστορία, από τον πολιτισμό οτιδήποτε Ελληνικό, αυτοί οι δήθεν Έλληνες, οι δήθεν ιδεολόγοι, οι δήθεν ακτιβιστές και οι δήθεν διανοούμενοι έπνιξαν την κάθε προσπάθεια αναφοράς για τα εθνικά θέματα και το δημογραφικό, προσπαθώντας ταυτόχρονα να σβήσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα Εθνικά τους αισθήματα και εμφυτεύοντας σταδιακά στο μυαλό τους τον απρόσωπο διεθνιστικό ιδανικό.
Όλα αυτά για μας είναι προφανές. Κάτι άλλο όμως μας ξεφεύγει: μέχρι πότε οι Έλληνες θα ανέχονται να ξεπουλάει το κράτος αυτό την Ιστορία, την Γη, την Ψυχή και το όνομα Ελλάς; Μέχρι πότε δεν θα αντιδρούν στον δημογραφικό μαρασμό και την εισαγωγή του ξένου σπέρματος;
Ξεχωρίζοντας το Ελληνικό από το Ελλαδικό οι Έλληνες πρέπει να ξεκινήσουν έναν δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο δρόμο προς το ιδανικό τους «σπίτι»/κράτος. Όχι πίσω, αλλά μπροστά, προς το πεπρωμένο και την ευτυχία τους μέσον ενός δυνατού και Ελληνικότατου κράτους, τον οποίο πρέπει να χτίσουν μόνοι τους χωρίς καμιά «βοήθεια» από ξένους.
Τραβήξτε τα ζιζάνια που φύτρωσαν γύρω από το δέντρο μας, καθαρίστε το δέντρο από μύκητες και παράσιτα και μόνο τότε τα κλαδιά θα δίνουν καινούριους βλαστούς.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου