Η Παπαρήγα για 6 και 12 ναυτικά μίλια

Ο γέροντας Παΐσιος έθεσε ως σημάδι πριν την έναρξη της ελληνοτουρκικής εμπλοκής το εξής :

«Γέροντα, πώς θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο;» «Όταν», λέει, «θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί».

Ενας είναι ο πατριωτισμός, αυτός που συμφέρει τους λαούς

1453-2009

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Προσέξτε, όμως, το αρχικό έγγραφο του Αμερικάνου διοικητή της Σμύρνης ουδέποτε ανακλήθηκε. Αντιθέτως, απεστάλη νεότερο στις 10 Μάη, το οποίο επαναλαμβάνει την αξίωση να τα βρει η Ελλάδα με την Τουρκία, διατηρώντας προφανώς σε ισχύ την απειλή ότι σε διαφορετική περίπτωση το Αιγαίο αποτελεί γκρίζα ζώνη για το ΝΑΤΟ σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Το αρχηγείο της εθνικής αεροπορίας στέλνει επιστολή στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας στις 12 Απρίλη του 2010 στο οποίο καταγγέλλει ότι το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροπλάνα, στη διάρκεια των ασκήσεων, να πετάνε εγγύτερα των 6 ναυτικών μιλίων στις ακτές των ελληνικών νησιών. Τα νησιά για τα οποία ισχύει η απαγόρευση είναι εκείνα που γειτονεύουν με την Τουρκία. Δηλαδή η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ικαρία, η Ρόδος, η Κως, η Κάλυμνος, η Κάρπαθος, η Χάλκη, η Αστυπάλαια, η Κάσος, η Νίσυρος, η Πάτμος, η Τήλος, οι Λειψοί, η Σύμη και το Καστελόριζο. Που σημαίνει ότι το πρόβλημα υπάρχει.

Επομένως, εμείς θέλουμε συμφωνία. Για να δούμε λοιπόν τώρα. Η συμφωνία που έχει μπερδευτεί τώρα και η Χάλκη, προϋποθέτει και συνυποσχετικό. Και εμείς ρωτάμε: Πώς θα ξεκινήσει το συνυποσχετικό, στη βάση των 6 ή στη βάση των 12 μιλίων; Και πρέπει να υπάρξει συνυποσχετικό, δεν γίνεται διαφορετικά. Τις ευθείες γραμμές που κλείνουν τους κόλπους; Διότι σημαίνει συνυποσχετικό ότι έχω συμφωνήσει σε ποια θέματα συμφωνώ και πού έχω διαφορές.

Επομένως, εμείς λέμε ότι αυτή τη στιγμή μπαίνουν διάφορα θέματα, όπως οι διαφορές στα σύνορα. Και μου το είχατε πει μια φορά που σας συνάντησα κ. Παπανδρέου, όταν ήσασταν υπουργός Εξωτερικών που συζητούσαμε μετά το Ελσίνκι και μετά το 1999, και μου είπατε "εντάξει, εμείς δε βάζουμε τέτοια θέματα, για τα σύνορα, τα βάζει ο άλλος". Να δεχτούμε λοιπόν ότι όταν τα βάζει ο ένας απ' τους δυο, δεν μπορεί να τα αγνοήσει ο άλλος. Η θέση σαν ποια θα είναι; Από πού θα ξεκινήσετε;